Hoeve zogenaamd "Goed te Meerlare". Een der oudste pachthoven van de streek, gesticht in de 14de eeuw. Benaming voortkomend van het toponiem Merlaer. Ressorteerde onder de heerlijkheid van Berrenderlare, een achterleen van de heerlijkheid van Zomergem gehouden door de heren van Ronsele. Oprichting van de eerste hoevegebouwen tussen 1380-1388. In 1403 verworven door de Infirmerie van het Sint-Elisabethbegijnhof van Gent. Vanaf 1796 bezit van de Burgerlijke Godshuizen van Gent, opgevolgd in 1925 door C.O.O. en in 1977 door O.C.M.W. van Gent.

Deels omgrachte hoeve met losstaande bestanddelen op omhaagd erf met ijzeren toegangshek. Gebouwen heden nog op dezelfde plaats als de houten gebouwen uit de 15de eeuw. Bewaarde rekeningen voor talrijke grondige herstellingen vanaf begin 16de eeuw. Sinds 1536 gebruik van baksteen voor de stoel van de gebouwen. Woonhuis waarschijnlijk volledig vernieuwd en versteend na belangrijke bouwwerken in 1549, 1590, 1623 en 1692. Bedrijfsgebouwen vanaf de 18de eeuw vervangen door bakstenen constructies. Huidig uitzicht van de hoeve voornamelijk resulterend uit bouwcampagne van 1754 en 1806.

Achterin gelegen zuidelijk georiënteerde boerenwoning van vijf traveeën onder zadeldak (pannen, nok parallel met de straat), tot eind 19de eeuw met stro gedekt. Volgens M. Ryckaert woning met oudste kern uit de 16de en de 17de eeuw. Vergroot, verhoogd en verlengd met weefkamer aan oostelijke zijde in 1754. Nieuwe achterkeuken van 1784-1792. Nog aangepast (voornamelijk voorgevel) in 1806. Rechter zijgevel, bij afbraak van het aanpalende koetshuis, in 1955 vernieuwd. Gewitte lijstgevel op gecementeerde plint. Rechthoekige vensters met luiken (van 1806 ?). Bewaarde lage rechthoekige deur in bakstenen omlijsting met oren uit midden 18de eeuw. Linker zijgevel met aandak en vlechtingen en sporen van oude kern van 1590 of 1623.

Onder opkamer in noordwestelijke hoek: kelder met gedrukte gebogen gewelven met fijne stuckruisribben en -stermotief, uit de 16de eeuw of begin 17de eeuw. Woonkamer met vierkante rode tegels onder de vloerbekleding en houten zoldering met kinderbalken op versierde moerbalken.

Ten noorden, achter het woonhuis: bakhuis van het samengestelde type van 1750 ter vervanging van een ouder en met hergebruik van materialen. Uitzonderlijk groot bakhuis van twee traveeën en aanbouwsel, met gewitte gevels op gepikte plint. Zijaandaken met vlechtingen. Rechthoekige deur en vensters met luiken, diefijzers en houten bolkozijnen.

Ten westen, lange stalvleugel met centrale oudste deel opgetrokken in 1772, aan weerszij verlengd en ook verhoogd en voorzien van nieuw dak (werken in 1895, 1898 en 1901). Witgekalkte erfgevel met drie steekboogdeuren in het 18de-eeuwse gedeelte. Oorspronkelijk strodak in 1895 vervangen door een pannen dak. Stallen verruimd aan de achterzijde in 1978.

Ten oosten, hoge dwarsschuur met wagenhuis en varkenshokken, gebouwd in 1806 ter vervanging van een schuur van 1692. Bakstenen gebouw onder pannen zadeldak, met drie segmentboogvormige poorten, links gedicht. Talrijke verluchtingsgaten in alle gevels. Aan de achterzijde over de volledige gevellengte uitgebreid.