Kasteel van Ronsele met omgevend park, vanaf 1955 verkaveld met behoud van een gedeelte van de voorheen meervoudige omwalling, die reeds in de tweede helft van de 19de eeuw herleid was tot een rechthoekige omgrachting. Het oudste kasteel zou opklimmen tot het midden van de 15de eeuw en werd gebouwd door de heer van Ronsele, Anselme Adorne, afstammeling van een voorname koophandelsfamilie. Het kasteel zou in 1720 heropgebouwd zijn door J. Anselme de Draeck, volgens andere bronnen zou dit gebeurd zijn eind 18de eeuw door Gaspard de Draeck en vermoedelijk naar ontwerp van architect P.D. Velleman. Door verdeling kwam het goed in 1873 in bezit van graaf K. du Chastel de la Howarderie, burgemeester van Ronsele van 1848 tot 1876. Kasteel verkocht in 1889 aan markies H. de Wavrin Villers au Tertre en in 1913 aan P. Van Wetter. Laatstgenoemde liet na de vernieling van het kasteel bij de "slag van Ronsele" in 1918-20 het huidige kasteel bouwen.

Heden gelegen op een dubbel omgracht perceel met een toegang aan Parklaan en Stoktevijver. Brugjes en ijzeren hekken geven toegang tot het kasteel. Op een verbreed gedeelte van de wal nabij de vroegere toegang in Stoktevijver, staat een klein polygonaal bakstenen tuinpaviljoen.

Onderkelderd kasteel in neo-Lodewijk XVI-stijl van 1920 (zie jaartal op fronton in centrale travee) op rechthoekig grondplan met gecementeerde gevels van twee bouwlagen hoog onder een pseudomansardedak. Hoger opgetrokken middenrisaliet van drie traveeën met centrale toegang in voor- en achtergevel.

In zuidoostelijke hoek van het vroegere park, nu een villatuin (hoek Stoktevijver - Eikendreef), naar verluidt begin 19de-eeuwse ijskelder, begroeid met bomen.

Ten noorden van het kasteel en de voormalige kasteelhoeve was destijds een ommuurde moestuin met remises en serre. Een gedeelte van de met steunberen versterkte muur en de ruïnes van de oranjerie zijn nog bewaard.