Neogotische kerk opgetrokken uit baksteen in 1901-03 naar ontwerp van architect Van Hoecke-Peeters. Eerstesteenlegging op 28 april 1902, inwijding op 23 mei 1905. Tot parochiekerk verheven in 1907. Voltooiing van de zuidtoren in 1911. In 1951 herstel van oorlogsschade onder leiding van architect A. Verhauwen.

Driebeukig basilicaal schip van vijf traveeën met hoger opgetrokken middenbeuk onder zadeldak, voorgeplaatste vierkante toren en polygonale doopkapel voor zuidgevel van zijbeuken, niet uitspringend transept, driezijdig afgesloten koor van twee traveeën naar het noorden georiënteerd.

Zuidtoren met vier geledingen gemarkeerd door kordons, hoeksteunberen met versnijdingen. Spitsboogportaal in toren en centrale puntgevel van schip, laatstgenoemde met erboven drie gekoppelde spitsboogvensters in verdiepte nis. Traveeën van zijbeuken en koor geritmeerd door steunberen met versnijdingen. Per twee gekoppelde spitsboogvensters in zijbeuken en lichtbeuk.

Interieur

Spitsbogige scheibogen op natuurstenen zuilen met veelhoekige sokkel en knoppenkapiteel. Beuken overwelfd met houten spitstongewelven. Neogotische muurschilderingen in koor.

Mobilair

Hoofdaltaar met altaartafel (1903) en neogotisch eiken retabel (1911) van J. Blanchaert. Altaartafels en retabels van zijaltaren naar ontwerp van V. Vaerwyck uitgevoerd door G. Goethym (1911 - 15). Neogotisch eiken koorgestoelte van L. Blanchaert (1905). Comnuniebank (hergebruikt voor nieuw altaar), preekstoel en één biechtstoel van L. Blanchaert in neogotische stijl van 1903, eik; tweede biechtstoel van A. Sinaeve van 1905. Orgelkast gesculpteerd door Rooms in 1920.