Romp van een hoge stenen stellingmolen, gekend als Molen Buysse. Deze molen werd vóór 1810 opgetrokken als oliemolen. In 1840 werd de molen ook ingericht om graan te malen. In 1852 (1842?) werd er een stoommachine geplaatst. 

In 1880 werd de molen, na vergroting, omschreven als een koren- en oliestoommolen. Het malen met de wind was toen al gestaakt en de molen werd onttakeld. In 1883 werd de molen inclusief stoomtuig van 15 pk gekocht door olieslager Frans Buysse-Claes. Tegen het einde van de 19de eeuw was er een nieuw gebouw voor de mechanische maalderij opgetrokken. Net vóór het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd er een nieuwe elektrische motor geplaatst. Een deel van het complex werd in 1979 afgebroken, maar de maalderij bleef in werking met een elektrische motor uit 1931. De afgeknotte molenromp werd gebruikt als opbergplaats. De laatste molenaar met de familienaam Buysse overleed in 1980.

Achterin gelegen romp van een in oorsprong stenen stellingmolen. Enkel de eerste verdieping en een klein stuk van de tweede verdieping met de vrij zware vloerbalken zijn bewaard.

Voormalig molenaarswoning van drie traveeën en twee bouwlagen onder schilddak (leien, nok parallel met de straat) uit de 19de eeuw. Aangepaste gecementeerde gevel met dubbelhuisopstand en rechthoekige muuropeningen.