Vroegste vermelding vermoedelijk teruggaand tot 1281, gevolgd door vermelding van het goed in 1348. Benaming ontleend aan de familie Sionghen die het hof bezat. Aanvankelijk waarschijnlijk door dubbele walgrachten omgeven hoeve: brede binnengracht volledig of voor drievierden omringd door een berm en een tweede minder belangrijke buitengracht (walgrachten gedempt tussen 1950 en 1960). Site bebouwd of bewoond tot in de 15de eeuw. Na een onderbreking opnieuw bebouwd sinds 1591. Volgens handboeken van 1627 en 1765- 1773 vermeld als hofstede met opper- en neerhof, later gereduceerd tot omwalde hoeve.

Achterin gelegen hoeve met losse bestanddelen en 80 meter lange gekasseide rechte populierendreef met laag ijzeren toegangshek aan de oostkant van het erf. Naar het zuiden georiënteerd boerenhuis van zes traveeën met zadeldak (pannen) tussen puntgevels met resten van vlechtingen, volgens G. Puimege opgetrokken circa 1591. Door latere verbouwingen en aanpassingen slechts weinig uitwendig zichtbare resten van de eind 16de-eeuwse kern. Jongere haakse achteraanbouw van drie traveeën met zadeldak (pannen). Verankerde gecementeerde voorgevel met rechthoekige muuropeningen. Vensters met witte luiken en hardstenen lekdrempel. Gewitte bakstenen achter- en zijgevels; sporen van een gedichte korfboogvormige achterdeur. In de rechter zijgevel (straatzijde): een gedicht korfboogvormig zoldervenster en rechthoekig benedenvenster (vroeger kruiskozijn?) waarin nu een klein ovaal loergat. Bewaarde houten zoldering met moerbalk rustend op stenen console.

Ten westen lang bakstenen bedrijfsgebouw (dwarsschuur, stallen) onder zadeldak (pannen).