Gelegen op de noordkant van de Brugse Vaart, voorheen de Durme of de Hoge Kale. Kern van het foncier van de heerlijkheid van het Land van de Woestijne, daterend van kort voor 1200. Een hof of versterkte woning op de woestenij van Aalter werd reeds vermeld in 1187 in een "gros brief". De oudste concrete vermelding van een domus dateert van 1201. Volgens archeologisch onderzoek zou een dorp met kerk en een herenwoning van Woestijne opgericht zijn circa 1150-1175, en ontbonden in de periode 1365 en 1380 door de vestiging van een legergarnizoen in een burcht opgericht op de plaats van het "Hof van de Heren van Woestijne". Reeds in 1203 had Zeger van de Woestijne een woning gebouwd, vermoedelijk een omwalde hoeve met kapel. Reeds circa 1530 in vervallen toestand. Lag in 1625 ten gevolge van beroerten door opstand tegen Spanje nog verwoest. In 1643 verpacht als boerderij. In 1673 grondige herstellingen aan de gebouwen. In de winter van 1893-94 brandde het woonhuis af gevolgd door een totale heropbouw in 1895. Tot in 1931 in handen van nakomelingen van de heren van het Land van de Woestijne.

Huidige hoeve met losse bestanddelen in U-vorm gegroepeerd, nog aan drie zijden "omwald". Ook de Hollebeek vloeit rondom de hoeve. Voorerf van de straat afgesloten met betonnen hekwerk met bakstenen gecementeerde pijlers met piramidale bekroning. Arduinen steentjes op de pijlers met inscripties "Salus Transeum tubus" en "Pax Intrantibus" ?

Ten noorden, eenvoudige boerenwoning van zeven traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (pannen, nok parallel aan de straat), gebouwd na de brand van het oude huis in 1895. Verankerde bakstenen lijstgevel met licht getoogde vensters op arduinen lekdrempels met vernieuwd houtwerk en luiken. Boven de centrale deur niskapelletje met Onze-Lieve-Vrouwebeeldje. In rechter zijgeveltop gevelsteen met één hergebruikt onleesbaar jaartal (naar verluidt 1372 of 1572) en 1895.

Aan weerszij, grote stallen en schuur. Ten oosten, bedrijfsgebouw van tien traveeën onder zadeldak (pannen) met segmentboogpoort. Aan de achtergevel (oostzijde) later (20ste eeuw) aangebouwd open wagenhuis.

Ten westen van het erf, dicht bij de "omwalling" gelegen groot bakhuis met gewitte gevels op gepikte plint onder zadeldaken (pannen) tussen zijaandaken met muurvlechtingen.

Ten oosten van het omgrachte erf bouwde pachter B. De Bruycker in 1864 een watermolen op de Hollebeek. De houten constructie werd na het in onbruik brengen in 1950 gesloopt met behoud van de gemetselde onderbouw.