Ommuurd kerkhof omheen de kerk met graftekens van midden 19de eeuw tot het einde van de 20ste eeuw.

De kerk met rechthoekig omringend kerkhof staan aangeduid op de Ferrariskaart uit 1771-1778 en de Atlas der buurwegen van 1841. De noord- en westzijde van het kerkhof zijn dan van de straat afgescheiden door een muur. De muur werd in 1864 door een metalen hek, geschonken door baron de Kerchove-de Naeyer, vervangen. De oost- en zuidzijde sluiten aan bij de omwalling van het kasteel. Omstreeks 2000 werd het kerkhof naar het zuiden vergroot. De oude wal werd gedempt en ingericht als een omlopend pad ten oosten en ten zuiden van het oudste deel van het kerkhof en aansluitend bij de Mariahovenlaan en Lotenhullestraat.

Het vergroende kerkhof is ter hoogte van de straat afgesloten door een gietijzeren hek op een hardstenen plint. Het toegangshek is verdwenen. Op het kerkhof staan vijftien geschilderde bakstenen ommegangkapelletjes met de statiën van de Heilige Rozenkrans op doek, ingewijd in 1891, vernieuwd in 1955. De pijlerkapellen op rechthoekige basis onder een zadeldakje zijn opgetrokken uit rode baksteen, aangevuld met zwarte baksteen voor de geblokte hoekpenanten en omlijsting van de mandorlavormige beglaasde nissen.

De voornamelijk hardstenen graftekens op het kerkhof tonen de volledige evolutie van de grafkunst op een landelijke gemeente van de Eerste Wereldoorlog tot de jaren 1970. De opvallendste, grootste en ook oudste bewaarde graftekens, zijn opgericht langsheen het toegangspad naar het kerkportaal en ten westen van de kerk. 

Zowel de kruisvormige stèles als de stèle-met-zerk en verhoogde zerken zijn aanwezig. Enkele sober gedecoreerde art-decograftekens tonen de vormentaal van het interbellum. De meeste graftekens zijn modernistisch van opzet, niet of vrij sober gedecoreerd. Her en der bleven ook kruisen in (sier)beton, marmer of mozaïek bewaard. Verschillende graftekens dragen applicaties in marmer en porselein.

Tot de opvallendste graftekens behoort het neoclassicistische grafteken voor het familiegraf Van Caneghem-de Nyer-de Kerchove d’Exaerde, opgericht in 1847. Het hardstenen grafteken, geplaatst tegen de zuidgevel van de kerk en omheind met een gietijzeren hek op een hardstenen plint, bedekt de volledige familiekelder. De zerk heeft de vorm van een zadeldak, nok haaks op de kerk. In het fronton zit een muuropening met gietijzeren sluiting die mogelijk oorspronkelijk toe liet in de kelder te kijken. Vandaag is de opening aan de binnenzijde dichtgemetseld. Het wandepitaaf tegen de kerkmuur beslaat de volledige breedte tussen twee steunberen van de kerk. Op een eenvoudige plint met een druiplijst steunt een bovenbouw geritmeerd door zuilen en pilasters ter afscheiding van de tekstplaten met de grafschriften. De bovenbouw bestaat uit een architraaf en een fronton afgewerkt met acroteri en centraal een kruis.

Het grafteken voor textielnijveraar Norbert Nys (+1936) en Marguerite Beltus (+1966) is vervaardigd uit een bakstenen omheining en een stèle in keramiek voorstellende de calvarie.

Het natuurstenen grafteken voor Flor Grammens (+1985) bestaat uit een stèle met zerk en heeft een uitgesproken gebeeldhouwde vormgeving. Grammens streed voor het gebruik van het Nederlands in België wat ook zichtbaar is in de grafsteen met de vermelding ‘Nederlands’ op de top van de stèle en de figuren die Grammens’ politieke en activistische carrière verbeelden. Op de zerk staat “AVVK’ zijn naam en de tekst ‘man van de daad’.

Het terreinonderzoek werd uitgevoerd in 2017.

Omstreeks 1965 werd het mobilair uitgebreid met een gestileerd figuratief beeld van "Onze-Lieve-Vrouw met Kind Jezus"; geplaatst op het rechter zijaltaar. Het heiligenbeeld (circa 1,20 m hoog) werd ontworpen en gebeeldhouwd in witte steen door Gerard Thienpont, beeldhouwer (Eke-Nazareth).