is aangeduid als beschermd monument Pastorie Sint-Pietersbandenparochie
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Pastorie Sint-Pietersbandenparochie met tuin
Deze vaststelling is geldig sinds
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Dorpskom Semmerzake
Deze vaststelling is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Dorpskom Semmerzake
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Pastorie
Deze vaststelling was geldig van tot
De kern van deze pastorie klimt op tot de 18de eeuw. Het pand werd verhoogd in de 19de eeuw en onderging aanpassingen in de 20ste eeuw. Het imposante gebouw is achterin gelegen in een ommuurde tuin met wetenschappelijk waardevol bomenbestand.
Semmerzake werd een zelfstandige parochie in 1711. De oorspronkelijk pastorie klimt op tot de 18de eeuw, werd verhoogd in de 19de eeuw. De zijvleugels werden gemoderniseerd in 1958 onder leiding van pastoor D. de Wilde, architect A. De Maerteleire en aannemer M. Speybroeck. De bijkomende vleugels zijn vermoedelijk gebouwd als 19de-eeuws schooltje (circa 1830) en werden later gebruikt als vergaderlokalen en de gemeentelijke bibliotheek.
Op het moment van de bescherming (2004) bevond het pand zich in een verwaarloosde staat.
Het imposante gebouw is achterin gelegen in een ommuurde tuin met interessant bomenbestand. Een ijzeren hek tussen ronde, gemetste pijlers met dekplaten en bolornamenten sluit het perceel af. De pijlers hebben nog houders voor vlagjes of fakkels.
Het gecementeerde dubbelhuis telt vijf traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak. De zij- en achtergevel zijn nog deels beraapt. Aansluitend staat een L-vormig bijgebouw van één bouwlaag, drie en vier traveeën onder een zadeldak.
Uit de 18de eeuw rest enkel nog de kelder (tongewelf), de initiële indeling van een dubbelhuis en de balkenlaag. De verbouwing uit de 19de eeuw bleef intact bewaard met zijn T-structuur (nieuwe gang), binnenschrijnwerk, stucwerk, muurschilderingen circa 1850, hang- en sluitwerk, inrichting archief/bibliotheekkamer, vloeren, … De perfecte symmetrie van het binnenschrijnwerk is tekenend voor de 19de eeuw. Zeer opvallend is de archiefkamer met een houten onderbouw, marmeren tablet en een bovenbouw in hout en glas. De structuur van het meubilair wordt benadrukt door basementen, halfzuilen, eenvoudige kapiteeltjes, muizentandfries. De bovenverdieping en het éénlaagse bijgebouw werden heel wat eenvoudiger gedecoreerd met monotone kaders afgewerkt met een eenvoudige bies.
Auteurs: Mertens, Joeri
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)