De Lindemolen is een stenen korenwindmolen van het type bovenkruier (bergmolen), gebouwd in 1847 en grondig verbouwd in 1870.

De Lindemolen werd in 1847 opgetrokken door Charles-Louis De Coene, landbouwer in Melle. In 1870 liet de eigenaar Pierre De Coene, molenaar in Melle, grondige verbouwingswerken uitvoeren (volgens het kadaster een “reconstruction totale”). De maalderij werd stopgezet circa 1930 en in 1941 werden kap en gevlucht verwijderd toen het Duitse leger de molen omvormde tot een observatiepost. Na de oorlog werd de kap gedicht met een betonplaat. Het draaiende werk werd verwijderd en de berg afgegraven. In 2010 werd de romp herbestemd tot een woonruimte en gerenoveerd met onder andere nieuw schrijnwerk en een groot stalen raam in de inrijpoort.  

De ronde bakstenen molenromp staat ingeplant in een tuin achter een woning, ingesloten door overwegend bebouwde percelen gelegen aan de Beekstraat, Vossenstraat en Park ter Linden waardoor de molenromp vrijwel niet meer zichtbaar is vanaf de openbare weg. Een gepikte band boven de twee steekboogvormige inrijpoorten gaf de hoogte aan van de oorspronkelijke molenbelt. De muuropeningen bevinden zich op de drie niveaus en zijn getoogd, onder een gebogen bakstenen druiplijstje. Voor de renovatie van 2010 waren sommige gedicht maar andere behielden hun ijzeren roedeverdeling.