Merkwaardige gotische bedevaartkapel die zou opklimmen tot de 13de-14de eeuw. Licht aangepast in de 16de eeuw, onder meer dak vernieuwd in 1571. In 1812 omgevormd tot stal en stapelhuis. Eind 19de eeuw verpacht als kolenmagazijn. Na 1896, als gevolg van de instorting van het dak vervallen tot ruïne. In 1913 verworven door de kerkfabriek. Hersteld in 1927 op initiatief van de kerkfabriek door architect Hendrik Geirnaert en op 24 juni 1928 ingewijd.

Rechthoekig gebouw (12 X 6 meter) van vier traveeën lang, opgetrokken uit baksteen en Lediaanse steen en afgedekt met een leien zadeldak. Voorpuntgevel (westen) op hoge zandstenen onderbouw; zandstenen hoekkettingen en geprofileerde kraagstenen onder de schouderstukken van de bakstenen punttop. Centrale lage rondboogdeur in een zandstenen omlijsting met druiplijst (16de eeuw). Een getralied haast vierkant venster met sponning en luik uitgespaard rechts in de onderbouw, overblijfsel van een vroeger winket voor het neerleggen van offeranden. Ronde topoculus in een brede geprofileerde bakstenen omlijsting. Een gebogen gevelnisje boven de deur. Eenvoudige spitsboogvensters bij de herstelling aangebracht in beide zijgevels afgelijnd dooreen getrapte daklijst. Smalle met zandsteen omlijste rondboogdeur midden in de zuidgevel. Een spitsboograam met gotische tracering in de oostelijke puntgeveltop. Natuurstenen topaflijning met kruisbekroning.

Interieur: zoldering gevormd door een spits houten tongewelf boven trekbalken op natuurstenen consoles. Tegen de oostgevel: stipes met muurholte voor het bewaren van de relikwie en mensa van het oorspronkelijke altaar en een credens.