Alleenstaande woning van het voor een pastorie gebruikelijke type dubbelhuis van vijf traveeën.

In de eerste helft van de 18de eeuw bevond zich ter hoogte van de huidige pastorie reeds een huis. In 1783 kreeg de toenmalige pastoor toestemming om het aan te kopen en tot pastorie in te richten; veranderingen en herstellingen aan het be­staande huis waren in 1784 uitgevoerd. In 1858 werd de pastorie aangepast en met een verdie­ping ver­hoogd tot het huidige volume onder het pannen schilddak met omlopen­de witte goot­lijst. In beide zijgevels zijn sporen van ver­schil­lend baksteenmet­sel­werk die op een oudere woning van één bouwlaag wijzen. In de linker zijgevel zijn nog sporen van de vroe­gere zijpunt­gevel met vlecht­ingen te zien evenals twee gedich­te rechthoekige zolder­ven­sters waarvan het linker duide­lijk een zand­stenen bolkozijn en dito hoekblokken met luikdui­men vertoon­de. Na verwij­dering van de 19de-eeuwse gevel­be­pleistering werd tegen de voorgevel in 1975 een nieuw bak­stenen gevelpare­ment aange­bracht. De hoge getoogde vensters met luiken gaan wellicht op de vroegere venster­openin­gen terug. De omlijste rond­boog­deur is duide­lijk een wijzi­ging (vergelijk met archieffoto's van de vroegere toestand). Tegen de blinde rech­ter­zijgevel is in de loop van de 20ste eeuw een aan­bouw met plat dak toege­voegd. De vlakke gece­men­teer­de achterge­vel met schijn­voegen bewaart ankers op de begane grond. Twee van de getoog­de vensters zijn enigszins ver­laagd tot rechthoekige.

Het interieur bewaart zijn typische indeling van dubbelhuis met centrale gang van voor- tot achterdeur. De structuur van de benedenverdieping en de tonvormig overwelfde kel­der (aan de straatzijde links) gaan wellicht op de 18de-eeuwse kern terug. De midden 19de-eeuwse aankleding is slechts fragmentarisch bewaard. Zo bezit de linker achter­ka­mer een grijze mar­me­ren schouwmantel (wel­licht derde kwart 19de eeuw) waarvan de schouw­boe­zem met geschil­derd stucwerk in Lodewijk XVI-stijl is versierd onder meer met guirlan­des, rozet­ten, een bloemenkorf­motief en lijstwerk; ook de zoldering bezit stucdecoratie doch de huidige veelkleurige beschildering ervan dateert pas van de jaren 1970. De kamer kreeg ook een nieuwe vloer als in de gang, de binnenluiken van de vensters met gewij­zigd houtwerk zijn verwij­derd. In de kleinere tweede kamer aan de tuinzijde bleef een marme­ren schouw­man­tel van een veel voorkomend type bewaard; het stuclijstwerk van de zoldering is minder decoratief uitge­werkt. De trapkast is voorzien van een geschilderde houten leuning.

De achterliggende pastorietuin bezit nog gedeeltelijk een bakstenen tuinmuur aan Rus­poel geleed door lisenen en van hardstenen dekplaten voorzien. Aan de tuinzijde zijn er lage stallingen tegenaan gebouwd. Het voorste deel van de pastorietuin omvat een aangelegde tuin met cirkelvormig grasperk, rondom met struiken en een oude beuk (Fagus sylvatica) ongeveer tegen­over de achterdeur van de pastorie.

In de boomgaard bij de pastorie zijn twee constructies opgericht in de jaren 1980-1990: een cultureel cen­trum, zijnde een vroeger schoolgebouwtje dat van elders uit Merel­beke zou zijn overgebracht en een houten club­huis naast een staande wip van de Koninklij­ke Schuttersmaatschappij "Ons Vermaak" gesticht in 1932. Een groot deel van de appelbo­men (naar verluidt vroeger tientallen verschillende soorten) zijn gekapt (stronken nog aanwe­zig). Achteraan is de moestuin door een haag afgesloten. In het gedeelte van de pastorie­tuin achter de school, namelijk de zuidoosthoek, is een aangelegd deel bewaard met kunstma­tig heuveltje waarop zich vroeger een tuinprieel bevond met uitzicht op de beek­vallei die de grensscheiding vormt met Scheldewindeke.