Laat-18de-eeuwse stenen korenwindmolen (oorspronkelijk met oliestampkot) van het type bovenkruier (bergmolen).

De molen werd opgericht in 1798 als koren- en oliemolen door Jean Baptiste Platteau uit Balegem. Tegelijkertijd werd ook de nog bestaande molenaarswoning opgetrokken (Molenstraat 25). De benaming Guillotinemolen zou verwijzen naar dodelijke ongevallen in de molen in 1798 en 1832, en naar de bouwperiode (Franse Revolutie). Andere historische namen zijn "Stenen Molen", "Molen ten Berg" en "De Grote Kucher". De twee laatste benamingen houden verband met wijknamen in de onmiddellijke omgeving. De windmolen bleef in gebruik tot circa 1955. Van 1979 tot 1991 werd de molen hersteld (niet-maalvaardig). In 2012-2013 werden de houten kapconstructie, de wieken, de schotelvormige roeden en het staartwerk verwijderd in afwachting van een maalvaardige restauratie.

De Guillotinemolen is een vrij grote, ronde bakstenen bovenkruier (bergmolen) met een brede basis en een sterk conische kuip met vier zolderniveaus. Het noordelijke molenperron is voorzien van een korfboogvormige inrijpoort. Op molendamhoogte bevindt zich een omlopende boord van onregelmatige zandstenen blokken. Een smeedijzeren ring tussen twee zandstenen blokken aan de westkant dient voor vastlegging van het gevlucht. Het bouwjaar van de windmolen wordt vermeld op drie zandstenen gevelstenen, in verticale lijn aangebracht tussen de muuropeningen boven de inrijpoort, met opschrift: "L'An VII de la R(épublique)/ Anno/ 1798". De molenromp wordt geopend door segmentboogvormige muuropeningen met geprofileerde bakstenen druiplijst, bij de vensters met ijzeren roedeverdeling en luiken. De grote, overstekende zetelmolenkap is van het Oostvlaamse type (leien) met vrijwel horizontale nok en twee kleine raampjes in het kouveleinde. Kenmerkend is verder het zwaar zetelkruiwerk, de staart met lange en korte spruit en gietijzeren kruilier. Tijdens de restauratie werd gekozen voor een sterk hellende wiekenas en nieuwe fokwieken met porring opdat het gevlucht de sterk verbredende molenromp niet zou raken. De oorspronkelijke uitrusting van zowel de olieslagerij als het graangemaal is vrijwel geheel verdwenen met uitzondering van twee oude steenkoppels en het binnenluiwerk. Het houtwerk is grotendeels vernieuwd bij de restauratie.