Neogotische kerk, in 1908 gebouwd naar ontwerp van A. Geens, ter vervanging van de in 1907 afgebroken oude kerk. Laatstgenoemde was een driebeukig gebouw van silex en mergelsteen, waarin waarschijnlijk resten van de oorspronkelijke romaanse kerk bewaard bleven. Deze brandde in 1587 of 1679 af en werd hersteld of gedeeltelijk heropgebouwd in gotische stijl. Deze kerk zou op haar beurt reeds een vervanging zijn van een ouder bedehuis, mogelijk uit 8ste eeuw, dat door de Noormannen verwoest werd.

De plattegrond beschrijft een driebeukig schip van vijf traveeën met westtoren geplaatst aan de zuidzijde van het schip, een doopkapel ten westen van de noordelijke zijbeuk en een koor van twee rechte traveeën en vijfzijdige sluiting, geflankeerd door sacristiëen.

Bakstenen gebouw onder leien daken, met basilicale opstand; de noordelijke zijbeuk is opgevat als een reeks dwarsgeplaatste kapellen. Vierkante toren van drie geledingen onder tentdak, gescheiden door hardstenen waterlijsten. Overhoeks geplaatste steunberen. Spitsboogvensters, dito galmgaten, twee aan elke zijde en bakstenen spitsbooglisenen. De westgevel is voorzien van een drieledig spitsboogvenster waarboven een roosvenster, een portaal met puntgevel, waarbinnen een spitsboogvormige deur, en een ronde traptoren. De overige delen zijn voorzien van bakstenen spitsboogvensters, een breukstenen plint en een bakstenen dropmotief onder de kroonlijsten.

Bepleisterd interieur, schip en middenbeuken gescheiden door middel van een spitsboogarcade op hardstenen zuilen. Traveeeën gemarkeerd door mergelstenen schalken. Overwelving door middel van een houten tongewelf over de middenbeuk, bakstenen kruisribgewelven over de zijbeuken en dito stergewelf boven het koor, waar de ribben worden gedragen door vrij zware geringde colonnetten.

Mobilair: enkele neogotische beelden, gepolychromeerd hout (19de eeuw). Biechtstoel, eik, neogotisch (19de eeuw).