is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Jan de Doper
Deze vaststelling is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Parochiekerk Sint-Jan de Doper: orgel
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Jan de Doper
Deze vaststelling was geldig van tot
Neogotische kerk ter vervanging van de oorspronkelijke kerk, die reeds in 1711 als in slechte staat wordt beschreven; toren en dak worden in 1712 hersteld. Deze kerk wordt 1858-1859 afgebroken en in 1869 vervangen door het huidige gebouw naar ontwerp van H. Jaminé.
De plattegrond beschrijft een éénbeukig gebouw van drie traveeën met summiere westbouw van één travee en een koor van een rechte travee met driezijdige sluiting, voorzien van een sacristie aan de zuidzijde.
Zeer sober bakstenen gebouw onder zadeldak (leien), de westbouw afgelijnd door middel van steunberen met hardstenen afwerking en bekroond door een toren onder ingesnoerde naaldspits, aan elke zijde van een spitsboogvormig galmgat voorzien.
De westgevel is voorzien van een geprofileerd hardstenen spitsboogportaal, waarboven een natuurstenen spitsboogvenster met maaswerk en een oculus.
Schip en koor zijn voorzien van bakstenen spitsboogvensters.
Bron: SCHLUSMANS F. met medewerking van VANTHILLO C. 1990: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kantons Riemst - Tongeren, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
In 1866 leverden Pereboom & Leijser uit Maastricht een nieuw orgel; in 1875 verplaatsen dezelfden de blaasbalg; zij bleven het instrument onderhouden tot 1894. Het orgel is tot op heden geheel in oorspronkelijke staat gebleven. Orgelkast in een eigen neogotiek, in een romantische maar sobere vorm, en met spitsbogen, pinakels en kruisbloemen.