Voormalige infirmerie van het begijnhof. Reeds in 1264 was er een infirmerie gebouwd aan de Jeker; deze stichting had de zorg over bejaarde en zieke begijnen, en diende tevens als gastenverblijf. De infirmerie wordt in 1804 ontruimd en fungeert vanaf 1805 als stedelijk weeshuis.

Het geheel omvat in zijn huidige toestand een 17de-eeuws gebouw van negen traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (Vlaamse pannen), en rechts ervan een dubbelhuis, van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (Vlaamse pannen), afgewerkt met aandaken met muurvlechtingen.

Het hoofdgebouw dateert van 1659 en is voorzien van witgekalkte, bakstenen lijstgevels op gepikte plint; gesmeed ijzeren muurankers met krullen en een geprofileerde, mergelstenen kroonlijst op ojiefvormige consoles, waartussen een fries van ruiten en medaillons; mergelstenen banden en hoekbanden. Rechthoekige vensters in een kalkstenen omlijsting met negblokken; oorspronkelijke kruiskozijnen waaruit de onderverdeling werd verwijderd; bakstenen ontlastingsbogen; een aantal vensters zijn gedicht, andere vergroot. Rechthoekige deur (eerste helft 19de eeuw) in een kalkstenen omlijsting op neuten.

De linkse travee is de "voorsael" tussen kapel en ziekenverblijf, en werd gebouwd in 1671. Zij bevat een rondboogpoortje in een rechthoekige, geblokte omlijsting van kalksteen, met geprofileerde druiplijst.

Gelijkaardige ordonnantie voor de achtergevel. In de derde travee, haaks aanbouwsel van twee traveeën uit dezelfde periode, met grotendeels aangepaste muuropeningen. De tuin aan deze zijde van het gebouw wordt afgesloten door de resten van de middeleeuwse stadsomwalling.

Het gebouw rechts werd in 1657 gebouwd op een de plaats van de koestal. De 17de-eeuwse kern heeft thans een 19de-eeuwse ordonnantie.