Vlak bij de kapel van Sint-Gilis ligt de bron van de Fonteinbeek, ook bekend als de Pliniusbron.

De benaming Pliniusbron verwijst naar Plinius de Oudere die een bron in de De rerum natura lib.31 vermeldt. Het is niet duidelijk of zijn verwijzing duidt op de bron in Tongeren of in Spa. De bron zou in de 16de eeuw voor het eerst vermeld zijn en de benaming Pliniusbron of Pliniusfontein komt op kaarten voor vanaf circa 1850.

De bron is gelegen in de vallei van de Fonteinbeek. Op historische kaarten tot circa 1940 is de bron een niervormige vijver. Daarna vind er een heraanleg plaats, mogelijk om op deze plaats een kuuroor uit te baten, een onderneming die geen groot succes kende en ondertussen verdwenen is. De vorm van de vijver is hierna wel hetzelfde gebleven, eerder een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken en een eiland in het centrum. Tijdens de heraanleg van het Pliniuspark rond 2014 is de vijver behouden gebleven en is voor de bron zelf een geul in natuursteen aangelegd die over een wandelpad loopt. Het water van de bron is bijzonder ijzerrijk.

• Topografische kaart van België, Philippe Vandermaelen, uitgegeven in 1846-1854, schaal 1:20.000.
• Topokaart 1928-1950: Topografische kaart van België, eerste basiskaart, tweede uitgave, terreinopnames 1928-1950, schaal 1:20.000, originelen in het Nationaal Geografisch Instituut.
• Topokaart 1949-1970: Topografische kaart van België, tweede basiskaart, eerste uitgave, terreinopnames 1949-1969, schaal 1:25.000, originelen in het Nationaal Geografisch Instituut.
• BAILLIEN H., De Pliniusbron te Tongeren, (De Tijdspiegel, 1, 1946, p.7-8).
• SCHLUSMANS F. met medewerking van VANTHILLO C. 1990: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kantons Riemst - Tongeren, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n1, Brussel - Turnhout.
• Wikipedia, Pliniusbron [online], (geraadpleegd 5 november 2025).