Oorspronkelijk toegewijd aan Sint-Michael, sinds de 16de eeuw aan Sint-Ludgerus. De sterk gerestaureerde kern van het gebouw is een zeer oude, driebeukige romaanse basilica, opgetrokken uit silex, uit 11de of 12de eeuw. De romaanse zijbeuken werden door gotische vervangen, en in de 16de eeuw (?) verhoogd, zodat de kerk een pseudo-basilicale opstand kreeg, waarbij de romaanse bovenlichten verdwenen; de drie beuken werden onder één zadeldak geplaatst en de zijbeuken werden voorzien van grote rondboogvensters. In de 15de eeuw werd een gotische zuidelijke transeptarm toegevoegd, en eind 15de eeuw een toren van mergelsteen. Eind 17de eeuw tenslotte werd het romaans koor vervangen door een koor van een rechte travee met vlakke sluiting. De westgevel werd voorzien van een rechthoekig, neoclassicistisch portaal (eerste helft 19de eeuw).

In 1909 wordt de kerk gerestaureerd en verbouwd door M. Christiaens: de basilicale opstand wordt hersteld, midden- en zijbeuken worden in neoromaanse stijl heropgebouwd; een neoromaans transept wordt toegevoegd, en het bestaande koor wordt vervangen door een neoromaans koor met halfronde sluiting. De gotische toren blijft behouden, het bestaande portaal wordt vervangen door een neoromaans.

De plattegrond beschrijft in zijn huidige toestand een driebeukig schip met ingebouwde westtoren, transept en koor van een rechte travee met halfronde sluiting en aangebouwde sacristiëen aan weerszij.

De laat-gotische mergelstenen toren bleef in zijn twee bovenste geledingen behouden, in elke zijde voorzien van een getoogd galmgat. Ingesnoerde naaldspits (leien).

De overige delen zijn van silex, voorzien van een fries met dambordmotief op consoles onder de daklijst en rondboogvensters, afgewerkt met baksteen en mergelsteen. In de westgevel een rechthoekig hardstenen portaal onder mijtervormige latei, waarboven een oculus.

Bepleisterd interieur, de middenbeuk van de zijbeuken gescheiden door een rondboogarcade op pijlers met dekplaat. Houten zolderingen, een mergelstenen kruisribgewelf boven de begane grond der toren, en een halve koepel boven de absis.

Mobilair: Beeld van Sint-Ludgerus, gepolychromeerd hout, laat-gotisch met renaissance-invloeden (circa 1525, gerestaureerd circa 1900); beeld van Sint-Michael, gepolychromeerd hout (circa 1500); beeld van Sint-Lambertus, gepolychromeerd hout (17de eeuw).

Hoofdaltaar van marmer en witte steen, neoromaans, door P. Peeters, Antwerpen (1913); zijaltaren, neoromaans (circa 1910). Communiebank, thans altaar, witte steen, gedateerd 1920.

Muurschildering in de koepel van de absis, met voorstelling van Christus in mandorla met symbolen der vier evangelisten (circa 1910).

Grafstenen met persoonsvoorstellingen: van Lambert van Repen (+1619) en zijn vrouw Margaretha van Cortenbach (+1618); van Richard van Repen (+1650) en zijn vrouw Maria-Margaretha van Elderen (+16..). Grafstenen van de families de Chiney (1568), van Repen (1605) en de Rosen (1740).