Hoeve, in zijn huidige vorm reeds afgebeeld in 1847 (Atlas der Buurtwegen); drie van de vier in 1865 (Popp, Atlas cadastral de Belgique) aanwezige gebouwen worden als "maison" aangeduid. Het huidige woonhuis is gerestaureerd, de restauratie van de dienstgebouwen is aan de gang. Het geheel is lager gelegen dan het straatniveau, een zijweg van de Sint-Pieterstraat loopt doorheen het erf westwaarts.

Woonhuis in de langgestrekte vleugel ten zuiden. Oorspronkelijk een breedhuis van het dubbelhuistype, vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, bij de recente restauratie met één travee links en rechts vergroot, terwijl de stal, die rechts bij het woonhuis aanleunt van een volledig nieuwe ordonnantie werd voorzien; het gebouw werd toen ook verhoogd. De originele delen zijn dus de bakstenen gedeelten van het woonhuis en de breukstenen (silex) gedeelten in de onderbouw van het woonhuis, in de stal en in de achtergevel van het woonhuis, die volledig uit dit materiaal werd opgetrokken. De twee rechter traveeën van het woonhuis zijn onderkelderd. De ordonnantie is in laat-classicistische stijl, uit de eerste helft van de 19de eeuw: rechthoekige muuropeningen in kalkstenen omlijsting. De muuropeningen in de toegevoegde delen delen zijn gelijkaardig, dus waarschijnlijk van hergebruikt materiaal.

Tegenover het woonhuis, de dwarsschuur uit de 18de eeuw onder zadeldak (Vlaamse pannen). Gebouw in stijl- en regelwerk met bakstenen vullingen op een stoel van breuksteen en een recentere, bakstenen stoel. Alleen de staldeur in de linker travee is oorspronkelijk. De schuurpoort werd gedicht doch de rechthoekige houten omlijsting bleef behouden. Van de rechtse aanleunende dienstgebouwen kon de originaliteit niet achterhaald worden.

Achteraan het erf, ten westen, een klein woonhuis van drie traveeën en anderhalve bouwlaag onder zadeldak; enkelhuis van baksteen op een breukstenen plint. Getoogde bakstenen vensters (tweede helft 19de eeuw) en een rechthoekige deur in een houten omlijsting.