Afhankelijk van de Commanderie; in 1798 verkocht aan C.D. Neuville. Voormalige watermolen (graanmolen) op de Voer, de hoogste molen op deze waterloop, naar verluidt sinds 1912 als dusdanig buiten gebruik, thans landbouwbedrijf.

Het woonhuis, ten oosten van het erf, dateert van 1731 (muurankers achtergevel), en komt als enige gebouw van het geheel reeds voor op de Ferrariskaart (1771-1777). Breedhuis van anderhalve bouwlaag onder wolfsdak. Bakstenen gebouw, de voorgevel voorzien van S-vormige muurankers; steigergaten. In de verschillende gevels, kleine, getraliede vensters en een paar bolkozijnen in kalkstenen omlijsting met negblokken, sponningbeloop en duimen. Rechthoekige deur in een kalkstenen omlijsting met bakstenen ontlastingsboog; een recente poort in de achtergevel vervangt een oudere poort, waarvan een kalkstenen post met negblokken en de bakstenen ontlastingsboog rest. Het molenrad bevond zich tegen de zuidelijke zijgevel; in het begin van de jaren 1950 waren molenrad en -werk (assen, kamraderen, drie paar molenstenen, enzoverder) nog aanwezig en in goede staat.

Lage stal onder zadeldak, uit de tweede helft van de 19de eeuw, haaks op de achtergevel gebouwd. Rechthoekige muuropeningen in houten omlijsting.

Ten westen van het erf, bakstenen dwarsschuur onder zadeldak, uit de tweede helft 19de eeuw, met aangebouwde gedeelten onder lessenaarsdaken tegen de rechter zijgevel. Getoogde, bakstenen deuren en vensters, een rechthoekig laadvenster in houten omlijsting, halfronde zoldervensters, en een bakstenen korfboogpoort.