Goed te Wallebeke, zetel van de vanouds bekende heerlijkheid van Wallebeke, reeds vermeld in de 13de eeuw en eigendom van de gelijknamige familie tot 1528. Volgens landboek van 1760: omgrachte hoeve, ook Tempelhof genoemd, in de vorm van een driehoekig perceel met in het zuidoosten aansluitende motte, oorspronkelijk met herenverblijf. Grootste deel van omgrachting en dreven, in zuidelijke richting tot de Wallebeekstraat en in noordelijke richting tot de baan Gent-Kortrijk, verdwenen. Gerenoveerd complex, aangepast voor hoevetoerisme. Oorspronkelijk hoeve met losse bestanddelen op het met gras begroeid erf; poort met ijzeren hek aan gemetste pijlers als rest van de vroegere overwelfde, overbouwde inrijpoort, nu op het erf.

Ten westen, woonhuis van zes traveeën onder steil, overstekend zadeldak (pannen, nok parallel met de straat) met links zijaandak met vlechtingen, opklimmend tot de 16de eeuw. Bakstenen erfgevel met drie oorspronkelijke en twee toegevoegde (in tweede en zesde travee) zandstenen kruiskozijnen met luiken. Rechthoekige deur in dito omlijsting met lateiconsooltjes en bovenlicht. Zijaandak met een gedicht en een behouden venstertje met zandstenen negblokken. Links aanbouwsel met woning op plaats van vroegere stal; rechts lagere, nog gewitte staltravee onder zadeldak.

Interieur met behouden laatgotische en renaissance-elementen: grote haard met bordenplank geflankeerd door kruisribgewelfjes en balklagen met versierde moerbalken op natuurstenen consoles met rozetmotieven; origineel dakspant met telmerken.

Ten noorden, aangepaste bakstenen schuur met nieuwe korfboogpoorten aan de erfzijde en achteraanbouwsel onder afhellend dakschild op (gerecupereerde ?) gietijzeren zuiltjes.

Ten westen, vlakbij de omwalling gelegen bakhuisje onder zadeldak (pannen) tussen zijaandaken met vlechtingen.