De abdij van Rozendaal werd circa 1220 gesticht te Walem door Oda en Elisabeth, dochters van Gillis Berthout, heer van Berlaar. De orde werd in 1578 tijdens godsdiensttroebelen verjaagd, en nam van 1585 tot 1660 haar intrek in haar refugie in de Bleekstraat, voorheen met panden en hovingen grenzend aan het Berthoudersplein. Iconografische bronnen tonen ons twee traditionele panden van twee bouwlagen, loodrecht ingeplant op de straat en verbonden door een afsluitingsmuur met toegangspoort. Complex in 1797 openbaar verkocht, nadien in privé-bezit; gedeeltelijke afbraak en bebouwing tijdens de tweede helft van de 19de eeuw (zie Bleekstraat nummer 24 en aansluitende panden Berthoudersplein).

Heden rest enkel nog een leegstaand en verwaarloosd traditioneel pand, haaks ingeplant ten opzichte van de de rooilijn (mogelijk voorheen kapel?). Binnenplaats van de straat afgesloten door muur, met barokke zandstenen poortomlijsting uit de 17de eeuw: geprofileerd beloop, afgeschuinde rechtstanden, imposten en drie sluitstenen waarvan middelste met rolwerkmotief; gekorniste druiplijst met gekrulde uiteinden.

Verankerd breedhuis in traditionele bak- en zandsteenstijl uit de 16de-17de eeuw; twee bouwlagen onder licht gebogen zadeldak (Vlaamse pannen), met klimmende dakkapel. Gecementeerde voorgevel van drie traveeën met bewaarde steigergaten en aangepaste muuropeningen. Gepikte zandstenen sokkel met kelderluik. Vereenvoudigde bakstenen zijpuntgevel van twee traveeën aan de straatzijde. Gewijzigde muuropeningen zichtbaar aan behouden lateien, hoekblokken en ontlastingsbogen. Top gemarkeerd door zandstenen muurbanden, en geopend door rechthoekige luiken met kwartholle dagkanten; middenluik met latei op korbeeltjes; erboven rondboogluik met imposten en sluitsteen onder het balkgat.