Het Torenhuis, gebouwd in 1917 naar ontwerp van August Desmet, is het voormalig woonhuis en atelier van Albert Servaes.

Historiek

Het Torenhuis, voormalig woonhuis en atelier van de kunstschilder Albert Servaes, is gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog, in 1917, op de plaats van een 18de-eeuws boerderijtje, naar een ontwerp van architect August Desmet. In het ontwerp inspireerde architect A. Desmet in samenspraak met Servaes zich op romaanse kloosterarchitectuur en de traditionele hoevebouw. De toren draagt het jaaranker 1917, maar werd pas na het einde van de oorlog, in 1919, voltooid.

In 1968-1969 vonden enkele verbouwingen plaats onder leiding van Piet Servaes, zoon van de schilder en toenmalige eigenaar-bewoner, onder andere vernieuwde ramen in de voorgevel. In dezelfde periode (vergunning van 1967) werden de gronden rondom het huis verkaveld en bebouwd. Na de verkoop van het huis in 1982 werd de atelierwoning omgebouwd tot hotel. Ten behoeve van de herbestemming als hotel werd het complex wat de binnenarchitectuur betreft gewijzigd, vooral het atelier. Mede vanwege de markante toren houdt het gebouw nog in sterke mate de herinnering vast aan de periode Albert Servaes.

Beschrijving

Het op een verhoogde berm ingeplante complex gebouw heeft een U-vormige plattegrond met aangelegd binnenpleintje. De bakstenen vleugels van twee bouwlagen onder zadeldaken (pannen) hadden oorspronkelijk een gewit parement op gepikte plint. De links vooruitspringende vierkante toren wordt ondersteund door zware versneden steunberen en wordt bekroond met een zadeldakje met pannen tussen zijaandaken met vlechtingen, een oculus en jaartalankers 1917. De bovenste geleding is opengewerkt met rechthoekige vensters van de zogenaamde tekenzolder, of "torenkamerken voor een panoramisch overzicht op den Brakel".

Haaks achter de toren is een aanleunende vleugel met voormalig atelier aangebouwd, oorspronkelijk 18 meter lang, 8 meter breed en 11 meter hoog en met hoge rechthoekige vensters uitziend op het noorden. Een centrale hoge poort tussen steunberen gaf toegang tot het atelier. Het atelier, haast opgevat als een kloosterkapel met een spitsbooggewelf, is nu omgebouwd tot hotelkamers op drie verdiepingen, met toevoeging van drie dakvensters, de oorspronkelijke gevelordonnantie en binnenruimte is volledig verdwenen.

De drie gevels die de binnenplaats omsluiten worden gekenmerkt door rondboogvensters in rondboognisjes, op de begane grond van elkaar gescheiden door steunberen. Baksteenfriezen lijnen de gevels af. Naar analogie met een kloosterpand was hier geopteerd voor een omlopende kruisgang met witte muren waarop alle kamers uitkwamen. De ruime eetkamer met eikenhouten balklaag en haardvuur was gestoffeerd met een eiken lambrisering en imitatielederbehang.