Het ommuurd domein omvat een kasteel in neotraditionele stijl en een hoeve op een oudere site. Omheen het kasteel ligt een landschapspark met grasvelden, bossen, een vijver, solitaire bomen en bomengroepen. Het kasteel, de hoeve en het landschapspark zijn als landschap beschermd in 1978.

Historiek

Het domein ontstond uit een hoeve van de jezuïeten die vermoedelijk met de Franse revolutie werd vervreemd. De kasteelhoeve of "Dwersboshoeve" is het oudste deel van de site. Het is een ruime gesloten hoeve met gebouwen uit de 18de tot de 20ste eeuw. De gebouwen zijn gegroepeerd rondom het geplaveide erf. De oorspronkelijke toestand is behouden in de achtergevels van het boerenhuis dat voorzien is van een jaartalsteen "Anno 1715" en de stal met jaartalsteen "Anno 1740". In de 18de eeuw stonden ten oosten van het erf ook gebouwen, vermoedelijk een toegangspartij. De hoeve werd uitgebreid in 1867 voor rekening van Frederik De Roest d’Altemade langs de west- en zuidzijde van het erf met wat wellicht stallingen en schuren waren. In 1874 wordt de zuidzijde van het erf dichtgebouwd door Theodoor De Roest d’Altemade, vermoedelijk ook met nutsgebouwen.

Het symmetrisch opgebouwde bakstenen Dwersboskasteel in neotraditionele stijl werd opgetrokken in 1870 in opdracht van Theodoor De Roest d’Alkemade. Oudere landbouwgebouwen werden daarvoor gesloopt.

Beschrijving

De kasteelhoeve is een gesloten complex bestaande uit een woon- en stalvleugel deels teruggaand tot de 18de eeuw maar grotendeels in de 19de eeuw opgetrokken of dan aangepast volgens de heersende smaak aansluitend bij de neotraditionele stijl van het kasteel. De 18de-eeuwse bakstenen woon- en stalvleugel tellen één bouwlaag, afgedekt met een pannen zadeldak. De oorspronkelijke toestand is af te lezen in de achtergevel dankzij de vijf behouden zandstenen kruiskozijnen met negblokken, het doorlopende kordon ter hoogte van de lateien, de middenkalven en de onderdorpels. De ordonnantie van de witgeschilderde erfgevel dateert van de 19de eeuw, evenals de trapgevels.

De overige hoevegebouwen dateren uit de 19de eeuw. Hun eclectische gevels werden versierd met een fries van blinde bakstenen rondboogjes. De gevels van de hoeve zijn aan de erfzijde functioneel opgevat terwijl de gevels naar het kasteelpark op decoratieve manier zijn aangepast om aan te sluiten bij de stijl van het kasteel. Dat laatste is het geval met de stalvleugel uit 1867. De parkgevel werd gedecoreerd met trapgevels en een torentje.

De overluifelde inrijpoort aan de oostzijde van het erf met bakstenen steekbooglatei op blauwe hardstenen stijlen is 19de-eeuws, mogelijk met een oudere kern.

Langs de vier zijden leiden trappen naar het op een verhevenheid ingeplante landhuis van vijf bij drie ongelijke traveeën, twee bouwlagen en een complex dak. In de voorgevel is het vooruitspringende middenrisaliet uitgebouwd tot trapgevel. Bij de parkgevel zijn beide zijrisalieten als trapgevels uitgewerkt. Beide zijgevels zijn uitgewerkt als lijstgevel. In het dakvolume werden dakkapellen, eveneens met trapgevels, opgetrokken. De segmentboogvormige muuropeningen zijn symmetrisch in de gevels ingepast. De horizontaliteit van het kasteel wordt sterk geaccentueerd door de natuurstenen speklagen in natuursteen.

Het landschapspark bestaat uit een grote centrale grasvlakte met centraal een eiland van bomen en enkele solitaire bomen verspreid in het park. Omheen het grasveld ligt een boszone en aan de noordkant een vijver. Het domein wordt aan de Alsembergsteenweg afgesloten door een bakstenen muur waarachter de boomgaard en de hoeve liggen. Het kasteel is moeilijk zichtbaar van op de openbare weg.

"Dwersboskasteel": ruim complex, opgetrokken in een romantische stijl van de 19de eeuw, gelegen in een prachtig park, en ommuurd domein.

Kasteelhoeve of "Dwersboshoeve": ruime gesloten hoeve met gebouwen, van de eerste helft van de 18de eeuw en de 19de eeuw gegroepeerd rondom de geplaveide binnenplaats.

Overluifelde inrijpoort met bakstenen steekbooglatei op arduinen stijlen, 19de-eeuws. Rechts, éénlaagse woon- en stalvleugel van baksteen, afgedekt met een zadeldak (pannen), opklimmend tot den eerste helft van de 18de eeuw, doch aangepast in de 19de eeuw. De oorspronkelijke toestand is behouden in de achtergevel, gedateerd Anno 1715 (huis) en Anno 1740 (stal); vijf behouden zandstenen kruiskozijnen met negblokken en doorlopend cordon ter hoogte van de lateien, middenkalven en onderdorpels. De ordonnantie van de witgeschilderde voorgevel dateert van de 19de eeuw, evenals de overige hoevegebouwen, waarvan de gevels versierd zijn met een fries van blinde bakstenen rondboogjes.