Watermolen historisch teruggaand tot de 15de eeuw met enkele bouwelementen die teruggaan tot de 17de eeuw.

Historiek

De Belingmolen is de oudste graanmolen van Dworp. Hij staat ook bekend als de Dorpsmolen, Pachthof van Parmentier of De Wip. De eerste vermelding dateert uit 1440 toen de heren van Kesterbeek eigenaar waren. Het huidige gebouw is via muurankers 1686 gedateerd. De waterhuishouding van de molen werd in 1786 grondig aangepast en een nieuw octrooi werd verleend. In de 18de en 19de eeuw waren de graven Cornet de Grez en de familie De Naeyer eigenaars. August Winderickx kocht de molen in 1927 en verbouwde hem onder leiding van architect Herman Lemaire tot woonhuis. Het pand behield die functie tot vandaag.

Beschrijving

De site bestaat uit de molen aan de Molenbeek en een bijgebouw aan de straat, geordend rond een tuin. Zwaar verbouwd bakstenen molengebouw van zes traveeën en één bouwlaag onder een afgewolfd dak. De oorspronkelijke configuratie kan niet meer achterhaald worden. Uit de 17de eeuw dateren mogelijk nog de arkosen vensteromlijstingen in de erfgevel en zijgevel net als enkele bouwsporen en vensters met arkose-omlijstingen in de achtergevel. In het dak aan de erfzijde bleef een laadluik bewaard, omgebouwd tot deurvenster.

Het bijgebouw aan de straat telt één bouwlaag en ook hier is de oorspronkelijke configuratie niet langer herkenbaar. In de straatgevel zit een dichtgemetselde 17de-eeuwse arkosen rondboogdeur. De erfgevel werd vermoedelijk zwaar verbouwd. Er bleven eveneens vensters met een omlijsting in arkose bewaard.

Verbouwd molencomplex opgetrokken uit geelgeschilderde baksteen en gedateerd door jaarankers in de gevel 1686. Uit deze tijd blijven enkel nog de arkosen vensteromlijstingen in het huis over en een dichtgemetselde arkosen rondboogdeur in een bedrijfsgebouw.