De pastorie is een herenhuis uit 1866 met voortuin, bijgebouwen en achterliggende tuin.

Historiek

Te Herdersem werd reeds in 1630 een stenen pastorie gebouwd. Omstreeks 1785 werd door de Abdij van Affligem, lokale tiendheffer, een nieuwe pastorie gebouwd. Een kleine eeuw later werd nogmaals een nieuwe pastorie opgetrokken. Het is een herenhuis uit 1866 (datum op deurlijst) bestaande uit vijf traveeën en twee bouwlagen onder een schilddak. De symmetrische opbouw van voor- en achtergevel is overduidelijk. De woning werd gebouwd in opdracht en op kosten van pastoor E.H.C.L. De Feyter. In 1869 nam hij zijn intrek in het nieuwe huis.

Beschrijving

De bakstenen gevel was oorspronkelijk bepleisterd en de middentravee wordt geaccentueerd. De ramen zijn voorzien van afgeronde hoeken en ze steunen op natuurstenen dorpels die bij de bovenvensters doorloopt. De voordeur is van een natuurstenen omlijsting voorzien en is in een cartouche gedateerd 1866. Aansluitend zijn er twee aanbouwsels van anderhalve bouwlaag en een dakvolume. Links situeert zich de garage en rechts een kleine woning (die de toegang tot de pastorie vormt). De bijgebouwen vormen aan de tuinzijde in samenspel met het hoofdvolume een U-vorm. De zo gevormde koer is van de tuin afgesloten met een muur en hek. Aan de achtergevel werd geen gebruik gemaakt van decoratieve natuursteen. De 19de-eeuwse achterdeur bleef bewaard.

Het herenhuis wordt voorafgegaan door een voortuintje met afgebroken muurtje, maar bewaarde natuurstenen hekpijlers.

Het interieur is vrij klassiek. De basis van het pand is een L-vormige gang en er rond zijn drie salons geschikt. Opmerkelijk is de situering van de trap in het rechter bijgebouw. Alle drie de salons zijn voorzien van een marmeren schouw. Het rechter aanbouwsel herbergt alle nutsruimten. Van de straat naar de tuin zijn dat achtereenvolgens een gang en ernaast een kleine spreekkamer (nu toilet), de traphal, de keuken, een bijkeuken en een kleine opslagruimte.

Op de verdieping is de opsplitsing tussen hoofdvolume en bijvolume zeer duidelijk. Via de trap is eerst het halve verdiep van het bijhuis bereikbaar met momenteel een zolder en archiefruimte (oorspronkelijk vermoedelijk kamer van de meid). Een viertal treden geven vervolgens toegang tot het hoofdvolume. Deze toegang is afgesloten met twee deuren; een houten hek en een houten gesloten deur. De gang loopt evenwijdig met de voorgevel doorheen het hele huis. Er is duidelijk gezocht naar symmetrie door middel van de formaten der deuren.

De interieuraankleding is typisch voor de 19de eeuw: sobere trap, lijstwerk en ornamentiek in stucwerk op alle plafonds van de gelijkvloerse verdieping. De schouwmantels zijn uit witte marmer of een combinatie van zwart-wit geaderde marmer en witte marmer. Het oorspronkelijke binnenschrijnwerk bleef bewaard.