18de-eeuwse pastorie gelegen ten zuidoosten van de kerk, in een omhaagde voortuin toegankelijk via een rondboogpoortje onder pannen zadeldakje en met een grote achterliggende ommuurde tuin met boomgaard. Op de hoek met de Sint-Martinusstraat eenvoudig bijgebouw met garage. De pastorie is sinds 1981 beschermd als monument en is gelegen in het beschermde dorpsgezicht van Sint-Martens-Bodegem (datum besluiten 23/10/1981).

Bij een decanale visitatie in 1593 stelde de deken vast dat de pastorie afgebrand was. Deze werd in 1592 in brand gestoken door Franse troepen. Het zal tot in 1627 duren vooraleer de pastorie terug werd opgebouwd. Bij de aanstelling van pastoor De Turck in 1750 verkeerde het gebouw in zeer slechte toestand. Hij richtte zich tot het kapittel van Mechelen, dat verantwoordelijk was voor het onderhoud van het gebouw, met de vraag een nieuwe pastorie te bouwen. Deze weigerde, maar werd verplicht een "behoorlijk Pastoreel huys" te bouwen. De pastorie zou gebouwd zijn in 1754. De huidige gebouwen waren reeds aanwezig op het primitief kadaster (1830) en in 1942 en 1981 werden kleine vergrotingen (kleine aanbouwsels onder plat dak) opgetekend bij het kadaster.

Bakstenen breedhuis van twee bouwlagen en vier ongelijke traveeën onder geknikt pannen zadeldak en kroonlijst op houten modillons, geflankeerd door latere aanbouwsels van één travee onder lessenaarsdak. Bepleisterde gevel met schijnvoegen en bakstenen plint. Rechthoekige, op het gelijkvloers beluikte, muuropeningen met hardstenen dorpels; deels bewaard schrijnwerk. Lage segmentboogvormige deur in een rechthoekige hardstenen omlijsting met sluitsteen en steenhoudersmerk dat gebruikt werd op het einde van de 17de en in de 18de eeuw.

Gelijkaardige gecementeerde achtergevel met een steekboogvormige deur met bovenlicht en houten tussendorpel ingeschreven in een rechthoekige hardstenen omlijsting met sluitsteen, imposten en waterlijst.

Interieur met eenvoudige stucwerk plafonds en een zwart-witte tegelvloer in de hal.

Eenvoudig deels witgeschilderd bakstenen bijgebouw op de hoek met de Sint-Martinusstraat onder geknikt pannen zadeldak en met rechthoekige muuropeningen.

Naar verluidt opklimmend tot 1754 doch naderhand verbouwd. Tweeverdiepingshuis van vier ongelijke traveeën, met zadeldaken (nieuwe pannen) op geprofileerde modillons, en geflankeerd door recentere bijgebouwen onder lessenaarsdak. Gecementeerde en beschilderde gevels. Rechthoekige vensters, voorheen met luiken (houtwerk 19de eeuw); lage, ingeschreven steekboogdeur van arduin, en een gelijksoortige achterdeur doch voorzien van geprofileerde imposten, houten tussendorpel, sleutel en druiplijst.