Stadhuis uit 1616 in traditionele stijl met renaissance-invloeden, grondig verbouwd in het midden van de 19de eeuw.
Het huidige stadhuis werd gebouwd in 1616 op de plaats van het voorgaande stadhuis, dat in 1595 volledig afbrandde. Het werd opgetrokken in traditionele stijl met duidelijke renaissance-invloeden.
In 1798 werd het stadhuis weer geplaagd door brand. Deze kon snel geblust worden maar de rechter zijgevel stortte. Het herstel vond plaats in 1811 onder leiding van architect Werry. In 1848 werd het gebouw grondig gerestaureerd door architecten Spaak en Suys. De twee bestaande topgevels werden afgebroken en terug heropgebouwd. Ook het gelijkvloers werd aangepast. In 1860 worden 32 dakkapellen toegevoegd. Enkele jaren daarna wordt het gehele gevelparement vernieuwd en een nieuwe toegangstrap gebouwd. In de gevel worden twee beeldhouwwerken van Frans Duquesnoy geplaatst, de Rechtvaardigheid en de Waaarheid, in 1879 vervangen door twee beelden met hetzelfde thema van de hand van beeldhouwer Cyprien Godebsky.
In 1994 wordt het nieuwe stadhuis aan het Oudstrijdersplein in gebruik genomen en sindsdien heeft het historische stadhuis nog slechts een representatieve functie.
Het stadhuis is een bak- en hardstenen gebouw afgedekt met een zadeldak (leien), gemarkeerd door een viervoudige rij dakkapellen, in een gevelsteen gedateerd 1616. Het heeft drie bouwlagen van negen traveeën waarvan de bredere middelste opgevat is als een risaliet: verhoogde begane grond met perron en dubbele trap, opengewerkt door middel van rondbogen op zuilen en uitlopend op een torenachtige bekroning. De gevels zijn geritmeerd door kruiskozijnen met doorlopende lateien, middenkalven en onderdorpels. De top der zijgevels is afgewerkt met voluten.
Auteurs: Foubert, Annemie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Foubert A. 2013: Stadhuis Halle [online], https://id.erfgoed.net/teksten/151757 (geraadpleegd op ).
Het huidige gebouw werd, na brand van het vorige stadhuis in 1595, opgetrokken in 1616 in de traditionele stijl met uitgesproken renaissance-invloeden, en in 1811 onder leiding van Werry, in 1848 door Spaak en Decurte gerestaureerd.
Bak- en hardstenen gebouw afgedekt met een zadeldak (leien), gemarkeerd door een viervoudige rij dakkapellen, in een gevelsteen gedateerd 1616. Drie bouwlagen van negen traveeën, de bredere middelste opgevat als een risaliet: verhoogde begane grond met perron en dubbele trap, opengewerkt door middel van rondbogen op zuilen en uitlopend op een torenachtige bekroning. Gevels geritmeerd door kruiskozijnen met doorlopende lateien, middenkalven en onderdorpels. Top der zijgevels afgewerkt met voluten.
Bron: DE MAEGD C. & VAN AERSCHOT S. 1975: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Vlaams-Brabant, Halle-Vilvoorde, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 2n, Gent.
Auteurs: De Maegd, Christiane; Van Aerschot, Suzanne
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: De Maegd C. & Van Aerschot S. 1975: Stadhuis Halle [online], https://id.erfgoed.net/teksten/39444 (geraadpleegd op ).