Teksten van Twee traditionele breedhuizen

https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/3958

Twee traditionele breedhuizen ()

Geheel gevormd door twee gekoppelde, traditionele breedhuizen en een smal diephuis op de hoek van Eiermarkt en Sudermanstraat, uit de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. Restauratie van het complex naar een ontwerp door de architecten Rutger Steenmeijer en Hilde Baksteen uit 2005, vergund in 2006 en voltooid met de herplaatsing van het Onze-Lieve-Vrouwebeeld in 2010. Daarbij werden de gevels ontpleisterd en hersteld, en de bekroningen gereconstrueerd.

Breedhuizen van twee traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de Eiermarkt, leien). De oorspronkelijk twee traveeën brede zijgevel van het hoekpand (nummer 29), heeft een getrapt aandak van acht treden met schouderstukken en een schoorsteen, waartegen een latere aanbouw onder een geknikt lessenaarsdak aanleunt. De opstanden hebben een volledig zandstenen parement, verankerd door smeedijzeren muurankers waaronder met gekrulde spie. Aangepaste rechthoekige bovenvensters met geprofileerde dagkanten, vroegere kruiskozijnen met vernieuwde dorpels; sporen van twee gedichte kruiskozijnen in de zijgevel. Beide panden worden zijde Eiermarkt symmetrisch bekroond door een breed dakvenster van zeven treden met schouderstukken en overhoeks topstuk, met een drieledige ordonnantie gemarkeerd door waterlijsten. Twee rondboogvensters met geprofileerde dagkanten, diamantkopsleutel en -imposten doorbreken telkens de eerste geleding, een rechthoekig luik met geprofileerde dagkanten de tweede geleding; de geveltop van het hoekpand onderscheidt zich door een barokke cartouche uit de 17de-eeuw. Van nummer 27 is de begane grond verbouwd; in nummer 29 bleef de hardstenen pui met wigvormige ontlasting bewaard, evenals de getrapte sokkel met kwartholle afzaat van de zijgevel. Tegen de achtergevel aangebouwde, afgeschuinde traptoren met bedaking.

Zijde Sudermanstraat wordt het geheel geflankeerd door een afsluitmuurtje met rechthoekig deurtje, waarnaast een smal diephuis van één travee breed en drie bouwlagen hoog onder een zadeldak (nok loodrecht op de Sudermanstraat, leien). Gekaleide trapgevel in bak- en zandsteenbouw geopend door bolkozijnen en een gereconstrueerde top van vier/drie treden met overhoeks topstuk; verbouwde begane grond.

Op de hoek: zittende Onze-Lieve-Vrouw met Kind uit beschilderd lindenhout, te dateren in het begin van de 18de eeuw. Afgenomen in 1797, werd het beeld teruggeplaatst in 1814. Restauraties in 1980, tussen 1997 en 2002, en opnieuw vanaf 2016. De gekroonde Madonna met scepter in de rechterhand, draagt het Kind op linkerknie. Sokkel in de vorm van wereldbol versierd met een een gestileerd wolkendek, waarop de maansikkel en slang. Een banderol draagt het opschrift “MONSTRA TE ESSE MATREM”; smeedijzeren lichtarm met lantaarn en veelhoekige metalen baldakijn.

  • Stadsarchief Antwerpen, bouwdossier 545#764; foto FOTO-OF#5448.

Auteurs:  Braeken, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Twee traditionele breedhuizen [online], https://id.erfgoed.net/teksten/297766 (geraadpleegd op ).


Twee traditionele breedhuizen ()

Oorspronkelijk twee identieke huizen, nummer 29 zijnde een hoekhuis, met voorgevel van elk twee traveeën en drie bouwlagen, onder gemeenschappelijk zadeldak (leien, nok parallel aan de straat), uit de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. Vermoedelijk voor beide volledig zandstenen parementen (zie nummer 27) in licht verbouwde, traditionele stijl, bekroond door twee brede getrapte dakvensters (vijf treden + verdwenen topstuk), elk voorzien van rondboogvormig tweelicht en een rechthoekige luikgat. Beide met verweerde top waarvan enkel nog de overhoekse aanzet rest.

Nummer 27. Recent gedecapeerd. Moderne winkelpui waarbij gepoogd werd in zekere mate rekening te houden met gevelritme. Rechthoekig venster met arduinen lekdrempels en waaiervormige strekse bakstenen latei. Ook de rondboogluiken in de top kregen lekdrempels: terwijl de diamantkop van de imposten werd afgekapt (19de eeuw).

Nummer 29. Bepleisterd en beschilderd parement. Oorspronkelijke benedenverdieping met kelderluik. Rechthoekige vensters met lekdrempels. Beter bewaarde ordonnantie van het dakvenster, gemarkeerd door een waterlijst in het verlengde van de dekstenen der schouderstukken.

Zijgevel Sudermanstraat (oostgevel): deels blinde trapgevel (acht treden + topstuk), bepleisterd en beschilderd, met zandstenen parement, op geprofileerde sokkel. Deels verbouwde muuropeningen; uitgebroken vensterkruisen.

Hierbij aansluitend: afsluitmuurtje met ingang, waarnaast smal diephuis, met bepleisterde en beschilderde gevel, vermoedelijk oorspronkelijk een trapgevel met verwijderde top, waarvan het luikgat nog getuigt. Verbouwde begane grond. Bolkozijnen, mogelijk oorspronkelijke kruiskozijnen met verwijderd middenkalf. Vormt een geheel met nummer 27 en 29.

Tegen de achtergevel van hoofdgebouw, vierkant traptorentje met afgekante hoek onder piramidale bedaking aangebouwd.

Op hoek Sudermanstraat: zittende Onze-Lieve-Vrouw met Kind op linkerknie en uitgestrekte rechterhand, beiden op sokkel in de vorm van wereldbol versierd met gestileerd wolkendek en restant van banderol; smeedijzeren lichtarm met krulmotief ; veelhoekige metalen baldakijn, in de tweede helft van de 18de eeuw te dateren. Afgenomen in 1797, teruggeplaatst in 1814.


Bron: GOOSSENS M. & PLOMTEUX G. met medewerking van LINTERS A., STEYAERT R., ILLEGEMS P. & DE BARSÉE L. 1976: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3na, Brussel - Gent.
Auteurs:  Plomteux, Greet; Goossens, Miek
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Twee traditionele breedhuizen [online], https://id.erfgoed.net/teksten/3958 (geraadpleegd op ).