Belangwekkend gebouw met omringend kerkhof, hoofdzakelijk opgetrokken uit breuksteen van schilfersteen met gebruik van Doornikse kalksteen en zandsteen.

De plattegrond ontvouwt een westtoren, een driebeukig schip, een transept, een vlak gesloten koor met noordsacristie en recentere bijgebouwen.

De chronologie ziet eruit als volgt: romaanse overblijfselen (11de of 12de eeuw) in het schip met verbouwingen uit de 13de eeuw; koor en onderbouw van de toren in Scheldegotiek uit de 13de eeuw; na brandschade in 1440 en in de 16de eeuw werd de kerk hersteld onder abt A. de Pouillon van Cambrai (opschrift op een balk afkomstig van de toren), verbouwingen uit de eerste helft van de 19de eeuw werden bij de restauratie van het gebouw in de jaren 1924-1932 onder leiding van architect E. Goethals tenietgedaan.

Machtige westtoren van vier geledingen met een naaldbekroning en gemarkeerd door polygonale hoektorentjes. Slechts de eerste en een deel der tweede geleding resteren van de oorspronkelijke toestand uit de 13de eeuw; de bovenbouw is reconstructie, evenals het kruisribgewelf met doorlopende ribben op de begane grond.

Het middenschip bewaart het metselwerk en de kleine rondboogvormige bovenlichten uit de romaanse bouwperiode, de zuilen met sokkel en krulkapiteel van Doornikse kalksteen werden door ondervernieuwing aangebracht in de loop van de 13de eeuw; uit die periode dateren eveneens de spitsboogvormige scheibogen, eenvoudig afgeschuind ten noorden en voorzien van een zandstenen profiel ten zuiden. Vlakke zoldering. De zuidbeuk werd gerestaureerd naar de sporen van de oorspronkelijke toestand, en voorzien van rondboogvensters. De noorderbeuk werd tijdens de restauratie verbreed en in neogotische stijl opgevat met en toegevoegde uitspringende kapel.

Gerestaureerde dwarsbeuk, uitspringend ten zuiden; de kruising werd bij de restauratie ruimtelijk bij het middenschip betrokken.

Vrij gaaf bewaard rechthoekig koor uit de 13de eeuw; smalle spitsboogvensters met drielobmotief, colonnetjes en druiplijst; oostgevel geflankeerd door ronde torentjes en opengewerkt door een breed spitsboogvenster onder een oculus (nieuw maaswerk).

Sacristie onder lessenaarsdak uit de bouwtijd, en schatkamer ten noorden. Recentere sacristie ten zuiden.

Mobilair. Schilderijen op doek onder de toren, Sint-Catharina van Boloniën (17de eeuw). Aanbidding der Herders (17de eeuw), Sint-Drogo (18de eeuw); beelden uit de 16de eeuw, Sint-Anna-ten-Drieën, Christus aan het kruis en Sint-Elooi, en uit de 18de eeuw, een patroonheilige en een Madonnabeeld; Louis XV-meubilair uit de 18de eeuw: koorlambrisering, biechtstoelen en in stukken gesneden communiebank; kalkstenen doopvont (17de eeuw).