Modernistische villa ontworpen door architect Willy Minnigh in 1938 in opdracht van kolonel Serckx.

Historiek

Het pand werd ontworpen door architect Willy Minnigh in 1938 in opdracht van kolonel Serckx. De bouwvergunning (1 april 1938) vermeldt expliciet het optrekken van de woning langs de nieuw aangelegde straat, haaks op de D’Huartlaan. Het perceel had in 1938 een L-vorm, uitgevend op de Gouvernementsweg. Minnigh ontwierp eveneens de tuin die nu verdwenen is. Het deel aan de Gouvernementsweg werd later afgesplitst van het huidige perceel en bebouwd.

Beschrijving

Art deco villa in pakketbootstijl, gebouwd in 1938, gesigneerd door middel van een naamsteen in de plint "W. Minnigh architecte". Er is een omringende, omheinde (met betonnen omheining) tuin.

Het gebouw is een ruim geheel op complexe plattegrond, met in- en uitspringende volumes. Het bouwperceel helt af naar de achterzijde waardoor het woonhuis aan de straatzijde twee bouwlagen onder plat dak telt en aan de achterzijde drie bouwlagen. Een donkere plint loopt rond het huis en omvat aan de achterzijde de volledige half-ondergrondse verdieping. Aan de achterzijde geeft de woning nog meer het idee van een boot op het water.

Het pand wordt horizontaal geaccentueerd door de deels omlopende vensterregisters, de geprofileerde daklijst en opvallende balkons en vensterbanken. Rechts ligt een lager vooruitspringend volume met garagepoort. De poort is geaccentueerd door een omlopende lijst in baksteen. Het grote afgeronde balkon onder overkragend dak en met een buisreling, geeft het idee van een wandelpromenade op een cruiseschip. Het schrijnwerk werd deels vernieuwd (kunststof). De inkompartij wordt geaccentueerd door het gebruik van kleurige baksteen, sierbanden in metsel- en pleisterwerk, enkele trappen en art-deco-smeedwerk voor het schrijnwerk. De voordeur behield haar oorspronkelijke art-deco-handgreep. Links van de inkompartij zit een patrijspoortraam met smeedijzeren traliewerk ervoor. De ramen in de vlakke gevels worden geaccentueerd door vensterbanken uit donkere (geglazuurde?) tegels.

De zijgevels en de achtergevel, net als de interieurindeling zijn beschreven op basis van de bouwplannen daar een bezoek geweigerd werd. Er wordt vanuit gegaan dat die toestand nog correct is daar er geen vergunningen bekend zijn voor bouwvergunningsplichtige werken.

De rechterzijgevel werd uitgewerkt als een dienstingang met deuren naar de kelderverdieping en keuken op de gelijkvloerse verdieping. Gezien het hoogteverschil is de derde bouwlaag hier prominent aanwezig, nog versterkt door de trap die naar de keukendeur leidt en de helling overbrugt. Ook in deze zijgevel primeert ondanks de rijk verspringende volumes de horizontaliteit in ramen en vensterbanken. Het gevelontwerp weet het hoogteverschil in het perceel op te lossen met een terras dat in de plint werd uitgewerkt. De balustrade van het terras dat doorloopt in de linkerzijgevel werd ontworpen in metaal en heeft een armleuning steunend op bollen. Wat hoger vermeld werd met betrekking tot de horizontaliteit geldt ook hier. Centraal staat een beperkt uitspringend volume met op de gelijkvloerse verdieping afgeschuinde kanten en rechte hoeken op de bovenverdieping. De hoek tussen achtergevel en linker zijgevel wordt op de bovenverdieping geaccentueerd door een terras met buisreling in de oksel van de volumes. De linkerzijgevel is beperkt zichtbaar van op de openbare weg. Hij wordt gedomineerd door de grote gebogen gevelpartij met bekronend balkon en vooruitstekend dak die een beperkte herhaling krijgt in het omlopende balkon op de bovenverdieping.

De gelijkvloerse verdieping bestaat uit een centrale L-vormige traphal met open trappartij. Aan de linkerzijde bevindt zich het salon met de ronde erkeruitbouw, aansluitend aan de achterzijde de eetkamer. Centraal aan de achterzijde, deels uitspringend en in de buitengevel herkenbaar aan de afgeschuinde kanten, bevindt zich een salon ('pièce intime'). De rechterzijde van de woning is ingericht voor utilitaire functies als een vestiaire naast de voordeur, garage in een uitspringend volume, keuken. Centraal verbindt een ‘office’ de keuken met eetkamer en salon. Het ontwerp suggereert een haard in beide salons. De bovenverdieping herbergt slaapkamers, een badkamer en linnenkamers rond de centrale nachthal. Beide kamers aan de linkerzijde zijn groter dan de drie andere en hebben een balkon. Gezien de helling in het terrein werd enkel aan de achterzijde een kelder uitgewerkt die eigenlijk in de helling is ingebouwd. De kelder omvat verwarmingskelder, voorraadkelder, …

Modernistische villa van 1935 gesigneerd "W. Minnigh architecte", omringende tuin.

Ruim geheel van twee bouwlagen onder plat dak, horizontaal geaccentueerd door de vensterregisters, de geprofileerde daklijst en doorlopende balkons. Verspringende volumes vaak met gebogen vormgeving en contrasterend materiaalgebruik door witgeschilderde bepleistering en bakstenen accenten (plint en inspringend inkomportaal). Links imposante loggia gemarkeerd door een sterk overkragend dak. Het schrijnwerk is vernieuwd op de eerste verdieping, maar grotendeels bewaard op het gelijkvloers.

Ruime eengezinswoning van bepleisterde baksteen, van architect Munich, 1935.