Hoeve zogenaamd "Waterhof" of "Hof te Bossuit" eertijds met ringgrachten omgeven hoeve, die een leengoed vormde, aanvankelijk eigendom der familie de Buttere, dat door huwelijk in 1460, in het bezit kwam van het heerlijke geslacht Pipenpoy, die het tijdens de 16de, 17de en 18de eeuw behield. In zijn huidige vorm, een U-vormige hoeve met gebouwen uit de 18de eeuw geschaard rondom een geplaveide binnenplaats.
Afgeknot poortgebouw (plat dak) van baksteen en arkose; met een fantasietrapgevel bekroonde voorgevel voorzien van een korfboogpoort in een omlijsting met imposten en anno 1775 gedateerde sluitsteen, een gelijkaardige in onbruik geraakte voetgangersdoorgang; doorrit onder houten latei met zandstenen stijlen aan de achterzijde.
Links ervan, mank boerenhuis van zeven traveeën met pannen zadeldak (gewijzigde helling), gedateerd 1767 (nu onleesbaar op de vlakke deursleutel) doch met veel oudere kern; mogelijk ging het oorspronkelijk om een constructie met bak- en zandstenen onderbouw en een lemen bovenbouw. In de heden witgekalkte bakstenen voorgevel met hoge, sterk uitspringende en met profiel afgewerkte plint, blijven nog enkele stijlen van het vakwerk zichtbaar, evenals een schoorstuk binnenin. Verhoogde begane grond met pui (vernieuwd circa 1968) en een rondboogkelderdeur die toegang verleent tot met 4 parallelle tongewelven overwelfde kelders; in een der steunmuren werd een zuil ingewerkt met een geprofileerde basis rustend op een hoge sokkel (circa 1300?). Huisdeur in een vlakke rondboogomlijsting met negblokken, kwartholle neg en vlakke sleutel met onleesbaar geworden jaartal 1767. Twee rechthoekige en drie steekboogvormige vensters met zandstenen onderdorpels. Kleine getraliede steekboogvensters in de achtergevel, en een dichtgemetseld zandstenen kruisvenster met negblokken, uitspringende latei en bakstenen ontlastingsboog in de zijpuntgevels; resterende vlechtingen.
Haakse stalvleugel onder zadeldak (pannen), uit de 18de eeuw; baksteenbouw geritmeerd door vijf oorspronkelijke rondboogdeuren met vlakke omlijstingen en recentere muuropeningen; zijgevel met aandak. Ertegenover, een langsschuur van baksteen met stomp zadeldak (golfplaten) met schild, die circa 1947 grotendeels vernieuwd werd; de poort echter naar het model van de inrijpoort, en eveneens met Anno 1775 op de sluitsteen bleef behouden. Recente stallen aanleunend tegen de langsgevel op het erf.
Mooi gelegen hoeve op een met canadabomen omzoomd perceel bezijden een beek; ertegenover echter ligt een recente verkaveling die het agrarisch karakter van de omgeving schaadt.
- LINDEMANS P., De Pachthoven van Sint-Martens-Lennik, in Eigen Schoon en de Brabander, 1953, p. 118-131.