Watermolen voor graan en olie, die in zijn huidige toestand resulteert van een wederopbouw circa 1780 en van verbouwingen in de loop van de 19de en 20ste eeuw; de gevel aan de beekkant, van zandsteen met een aanzet van een post van negblokken, duidt op een oudere kern.

Aanvankelijk wordt hij Ten Broeckemolen geheten, daar hij samen met het hof ten Broecke een leengoed vormde van Brabant, en waarvan de eerste heren van Groenhove de bezitters waren; sedert de 15de eeuw echter vermeld als Herbodinnenmolen en afzonderlijk leengoed.