Samenstel van twee traditionele breedhuizen die in kern opklimmen tot de tweede helft van de 16de eeuw. Uit 1830 dateert een bouwproject van de tingieter Henri François Joseph Bulens, om beide panden respectievelijk met enkel- en dubbelhuisopstand met een bijkomende verdieping en mezzanine te verhogen. Het vond geen doorgang of bleef mogelijk beperkt tot de mezzanine van het rechter pand. Bulens liet in 1844 de bovenvensters van dit laatste voorzien van hardstenen lekdrempels. Architect Joseph Antoine Hompus verhoogde in 1859 het linker pand met een bijkomende verdieping, een ingreep die tot zijn vroegst gekende realisaties behoort.

Van Joseph Antoine Hompus zijn in Antwerpen een groot aantal bouwprojecten teruggevonden uit de jaren 1858 tot 1878. Gezien zijn leeftijd valt het niet uit te sluiten dat de architect al sinds midden jaren 1830 actief was. De productie van Hompus bestaat hoofdzakelijk uit burgerhuizen, die in stijl evolueren van de Louis-Philippe- en de second-empirestijl tijdens de jaren 1860, naar een conventioneel neoclassicisme tijdens de jaren 1870. Tot zijn meest prestigieuze realisaties behoren het hotel Van Noten in de Leguit, en het Museum Nottebohm in de Mutsaardstraat, beide uit 1866. Zoon Ferdinand Hompus volgde zijn vader vanaf 1875 op met een eigen praktijk.

Linker pand: breedhuis van twee traveeën, drie bouwlagen en een insteekverdieping onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). Bepleisterde en beschilderde lijstgevel, mogelijk in bak- en zandsteenbouw, voorzien van smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Aangepaste rechthoekige vensters met individuele lekdrempels, oorspronkelijk bol- en kruiskozijnen met kwartholle neggen. Van het klassieke hoofdgestel uit 1859 rest de houten kroonlijst op klossen. Verbouwde pui.

Rechter pand: breedhuis van vijf traveeën, twee bouwlagen en een mezzanine onder een afgesnuit zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). De huidige bepleisterde en beschilderde afwerking van de lijstgevel verbergt het volledig zandstenen parement van de bovenbouw, op de eerste verdieping verankerd door smeedijzeren muurankers. Aangepaste rechthoekige bovenvensters met hardstenen latei en lekdrempel, oorspronkelijk kruiskozijnen met kwartholle neggen. Eenvoudige houten kroonlijst.

Westelijk pand: breedhuis van twee traveeën en vier bouwlagen (onder meer insteekverdieping ?) met zadeldak (Vlaamse pannen). Bepleisterde en beschilderde lijstgevel met muurankers. Laatstgenoemde wettigen, samen met het kwartholbeloop van de neggen van de rechthoekige vensters, het vermoeden van een oude kern (tweede helft van de 16de eeuw). Bovenste verdieping opgetrokken in 1859 door architect Joseph Antoine Hompus. Later werd de begane grond voorzien van een breed winkelraam.

Oostelijk pand: breedhuis met vijf traveeën en twee en een halve verdieping onder afgesnuit zadeldak (Vlaamse pannen). Lijstgevel met zandstenen parement en muurankers, dagtekenend uit de tweede helft van de 16de eeuw. Mezzanino waarschijnlijk toegevoegd in de tweede helft van de 18de eeuw. Benedenverdieping met vrij recente, brede winkelpui. Rechthoekige vensters met arduinen latei en lekdrempel; het kwartholbeloop van de neggen herinnert aan de oorspronkelijke kruiskozijnen. Eenvoudige kroonlijst.