Achterin gelegen neoclassicistisch getint boerenburgerhuis, vooraf gegaan door een begrind voorplein met oude esdoorn, aan de straat afgesloten door een gewitte bakstenen muur. Aan de zuidzijde van het voorplein liggen voormalige dienstgebouwen die vandaag verbouwd zijn tot een praktijkruimte en aan de noordzijde ligt de voorheen bijhorende hoeve. Het voorplein is toegankelijk via een smeedijzeren hek. Achterliggende tuin.
Het vrij monumentale boerenburgerhuis werd samen met de ten noorden aanpalende hoeve (nummers 70-70A) kadastraal geregistreerd in 1847 in eigendom van landbouwer Haeck de St.-Antonius. In 1851 werd het door zijn weduwe verkocht aan Joannes Crockaert, landbouwer in Rode. Algemene renovatiewerken werden uitgevoerd omstreeks 1990.
Het betreft een bepleisterd en witgeschilderd boerenburgerhuis op rechthoekige plattegrond. Het is opgebouwd als een dubbelhuis van vijf traveeën (mogelijk verhoogd, zie verschil lateien in linkse en rechtse travee en afgewolfd dak) en twee bouwlagen onder een afgewolfd, leien zadeldak met centrale klokkenstoel en de nok parallel aan de straat. De symmetrisch uitgewerkte lijstgevel wordt afgelijnd door een geprofileerde architraaf en een houten kroonlijst. Rechthoekige vensters met hardstenen lekdrempels, de deur in een vlakke, hardstenen omlijsting onder geprofileerde waterlijst. Het schrijnwerk is vernieuwd naar oud model, met uitzondering van de deur. Rechts latere halfronde uitbreiding tegen hoeve Haeck.
Aan de straatzijde een wit geschilderde bakstenen muur met dito pijlers met hardstenen dekplaat, waartussen een fraai smeed- en gietijzeren pijlpunthek; paalkoppen in de vorm van pijnappels.
- Kadasterarchief Vlaams-Brabant, Mutatieschetsen en bijhorende mutatiestaten, Meise, afdeling I (Meise), 1847/7, 1851/11.
- Onroerend Erfgoed Vlaams-Brabant, Hoeve Haeck, Archiefnummer 4809.