Neoclassicistisch landhuis, volgens de literatuur gebouwd in 1855 in opdracht van François Pangaert die het domein verwierf in 1836. Het ligt op een eiland te midden van een uitgestrekt park met diverse populierendreven, weiden en vijvers. De kadastrale registratie van een 'château' gebeurde in 1866 in eigendom van 'Pangaert d’Opdorp zoon Franciscus Josephus Maria Ghislenus, rentenier Wolvertem. Gelijktijdig met het kasteel ontstond ten zuiden ervan een nieuw complex met een koetshuis, stallen en personeelsverblijven. In 2016 werd het kasteel getroffen door een felle uitslaande brand, waarbij vooral het interieur grondig werd aangetast. Ten tijde van de herinventarisatie was het complex leegstaand en kon het domein niet bezocht worden.

Inkom bestaande uit een ijzeren hek gevat tussen geblokte hardstenen pijlers met rocaille motief en bekronend bolornament.

Bepleisterd en beschilderd landhuis op rechthoekige plattegrond van vijf op drie traveeën en twee bouwlagen + mezzanino onder een schilddak. Het geheel is volledig onderkelderd waardoor de begane grond is verhoogd.

De noordwestelijke lijstgevel vertoont een dubbelhuisopstand en wordt gemarkeerd door een middenrisaliet van drie traveeën, dat wordt voorafgegaan door een bordestrap en voorzien is van een portiek met Ionische zuiltjes. De bekronende balusters op de borstweringen van de bovenvensters refereren naar een attiek. De inkom is uitgewerkt als een rondboogarcade met drie rechthoekige deuren onder een rondbogig bovenlicht met straalsgewijze roeden. Het risaliet is voorzien van een uitgewerkte hardstenen bekroning. De rechthoekige vensters op de begane grond zijn gevat in een hardstenen entablementomlijsting, op de verdieping in een hardstenen omlijsting met een gebogen (buitentraveeën) of een driehoekig fronton (risaliet). Hardsteen werd ook gebruikt voor de hoekkettingen en cordons. Getraliede keldervensters. Het uitzicht van de zijgevels sluit hier bij aan; het accent ligt hier op het centrale bel-etagevenster met een bekronend driehoekig fronton.

De naar het kasteel georiënteerde hoofdvleugel van het U-vormig ingeplante ensemble met dienstfunctie (personeelsverblijven, koetshuis en stallen) telt dertien traveeën en twee bouwlagen onder een leien schilddak, de drie middentraveeën in een risaliet met rondboogpoorten in een vlakke omlijsting met sluitsteen. Het risaliet wordt bekroond door een attiek met centraal uurwerk en daarboven een klokkenstoel met een spits tentdakje. De overigens vrij strakke lijstgevel is bepleisterd en beschilderd en wordt geopend door rechthoekige, nog deels beluikte vensters met hardstenen lateien en lekdrempels en rechthoekige deuren in een vlakke omlijsting. Aflijnende geprofileerde kroonlijst. De haakse zijvleugels tellen vijf traveeën en één bouwlaag onder zadeldak met dakvensters en worden aan de erfzijde gemarkeerd door een korfboogarcade. Ten zuidwesten ligt een gedeeltelijk ommuurde moestuin met muurserres.

Fraai gelegen ensemble van een neoclassicistisch kasteel uit de 19de eeuw, een gesloten hoeve deels uit de 17de en de 18de eeuw, met recentere aanhorigheden, alle gelegen te midden van een uitgestrekt landgoed met parken, weiden en vijvers, en toegankelijk langs lange populierendreven, doch strikt privé-domein.

Aanvankelijk een eigendom der heren van Leefdael, is het tijdens de 17de eeuw bezit der familie Verreyken, tot het circa 1700 door de prinsen van Turn en Taxis wordt verkocht; het oorspronkelijk slot wordt in 1828 afgebroken en in 1855 vervangen door het huidige neoclassicistische kasteel.

Gesloten hoeve met witgekalkte gebouwen geschaard rondom de geplaveide binnenplaats, doch niet meer in gebruik als zodanig.

Vierkante poorttoren onder gebogen tentdak met duifhuis (leien), daterend van 1673, gevat tussen lage, met leien zadeldaken afgedekte dienstgebouwen. Arduinen rondbooginrijpoort voorzien van uitspringende imposten, sluitsteen en druiplijst, laatstgenoemde eindigend op spiraaltjes.

Ertegenover, acht traveeën breed boerenhuis met één verdieping, zadeldak (leien) op geprofileerde daklijstbalkjes met houten dakkapellen en een Vlaams venster met trapgeveltje boven de deur. Metselwerk van Spaanse baksteen, opklimmend tot de 17de eeuw en met gebruik van zandsteen voor de steigergaten, de omlijstingen en het profiel der uitspringende plint. Aangepaste voormalige kruisvensters met sponning en negblokken aan de posten en bekroond met een dubbele ontlastingsboog van een rollaag. Rondboogdeur in een omlijsting met kwartholbeloop, uitspringende imposten en sluitsteen met kort druiplijstje; erboven, recent madonnabeeldje. Zijpuntgevels afgewerkt met vlechtingen en schouderstukken op geprofileerde consoles. Verbouwde achtergevel.

Links, lange stallingsvleugel onder gebogen zadeldak (leien) met houten dakkapellen, uit de 17de-18de eeuw; drie zandstenen deuren verrijkt met negblokken en verder sporen van dichtgemetselde muuropeningen (ontlastingsbogen). Vlechtingen in de zijpuntgevel.

Rechts, ruime langsschuur met zadeldak (pannen), uit de 19de eeuw, voorzien van zandstenen rondboogpoorten met uitspringende imposten en sluitsteen met druiplijstje. In het verlengde, karrenhuis met zadeldak (kunstleien) uit de 19de eeuw, met vier bakstenen korfboogarcaden. Goed gerestaureerd en aangepast geheel.