"Hof te Brabant", gesloten hoeve met gebouwen uit de 19de eeuw (jaartal 1868 in de windwijzer van de schuur) rondom een geplaveide binnenplaats doch in het verlengde van het huidig boerenhuis, een behouden traditionele kern (opkamer met kelder en zolder) uit de 17de-18de eeuw: metselwerk van Spaanse baksteen met speklagen van zandsteen ter hoogte van een rechthoekige vensteromlijsting (voorheen kruiskozijn); laatstgenoemde met sponning en negblokken aan de posten en met een dubbele ontlastingsboog van zeer kleine gesinterde baksteentjes; erboven, een beluikt venstertje met ontlastingsboog van een rollaag; zijpuntgevels afgewerkt met vlechtingen en behouden schouderstukken op zandstenen consoles. Binnenin, onder de voutekamer, een betegelde kelder met bepleisterd tongewelf. Het verbouwde boerenhuis bewaart eveneens resten van de vroegere constructie, onder meer een zandstenen rondboogdeur met uitspringende imposten en sluitsteen en op de zolder, in de voormalige zijpuntgevel met resten van vlechtingen, een klein rechthoekig venstertje met een ontlastingsboog van een rollaag en met het oorspronkelijk, opgeklampt en benageld luikje met gesmeed ijzeren hengsels en slot.