Verlaten voormalige vuurmolen, lager dan het wegniveau, ingeplant bij een beek, en gekenmerkt door het prettig spel der volumes, gedomineerd door de hoge bakstenen schouw. Het bouwjaar 1869, door baksteenkoppen onder een hartmotief aangeduid in de geveltop van de dwarsschuur, slaat op de constructie van de bedrijfsgebouwen. Het woonhuis echter klimt op tot de 17de-, 18de eeuw, en heeft aan de beekgevel zelfs een mogelijk veel oudere hoge en afgeschuinde onderbouw van zandsteen. In de achtergevel drie oorspronkelijke venstertjes met tralies en luiken en een zandstenen omlijsting met sponning en bakstenen ontlastingsboog. De voorgevel behoudt een rondboogdeur van arkose. Zijgevel met vlechtingen, topstuk en aandak, voorzien van twee zoldervensters met zandstenen omlijsting.