Eenvoudig en homogeen classicistisch gebouw van baksteen en arduin, ingeplant op een opgehoogd en ommuurd kerkhof, en daterend uit de tweede helft van de 18de eeuw ter vervanging van een oudere kerk. Wederopbouw door de priorij van Bellingen die te Beert tiendheffer was. Begin van het werk in 1758. Oprichting van een nieuwe sacristie in 1774.

De plattegrond ontvouwt een ingebouwde westtoren, een éénbeukig schip van vier traveeën, een rechthoekig koor met driezijdige sluiting en een noord- en zuidsacristie.

Toren voorzien van een hergebruikt korfboogvormig westportaal geflankeerd door halfzuilen die een entablement dragen (17de eeuw) en bekroond met een torenhelm. Schip en koor verlicht door middel van hoge steekboogvensters. Gevelsteen met opschrift "DOM/ aedificatum MDCCXXXIV/ consecratum/ Anno 1787" in de zijgevel.

Interieur afgedekt met bepleisterd tongewelf; stucversiering in de koorsluiting.

Mobilair. Volks Sint-Annabeeld in de beuk (16de eeuw), Heilige Elooi en Heilige Cornelius, eveneens volkskunst (17de eeuw), barokke Sint-Augustinus en Onze-Lieve-Vrouwebeeld (18de eeuw).

Rijk meubilair uit de 18de eeuw in Louis XV- en XVI-stijl: koorlambrisering, altaren, biechtstoelen, communiebank (1760), uit het verdwenen Sint-Elisabethklooster te Brussel, kansel (1744) en doksaal. Grafstenen uit de 17de en de 18de eeuw in de buitenmuren.