Neogotische constructie (1875) ter vervanging van een ouder gebouw waarvan de onderbouw als sokkel aan de westkant werd hergebruikt: klein en onregelmatig breuksteenverband van groen- en bruinachtige zandsteen; in de westgevel werden tevens elementen van de toestand circa 1775 hergebruikt: een arduinen rondboogpoort met geprofileerd beloop, imposten en sluitsteen, een bekronend, dichtgemaakt steekboogvenster en twee radvensters.

Mobilair. Beelden behorend tot de volkskunst: een gepolychromeerde Onze-Lieve-Vrouw (einde 16de eeuw) in de noordbeuk; gepolychromeerde stenen Sint-Niklaas (circa 1600) in de zuidbeuk; verrezen Christus op het eind van de noordbeuk (circa 1600).

Louis XVI-biechtstoel (einde 18de eeuw). Arduinen doopvont met laatgotische inslag (circa 1600), nu in het koor.

Talrijke grafstenen werden in de vloer ingemetseld, onder meer van A. Van der Voerde († 1644), kerkmeester A. De Middeleer en echtgenote († 1636 en 1644), pastoor J. De Mesmaker († 1626), pastoor S. Herstin (†1647), "huysarmneester" Borremans († 1652), koster Ph. Van Muysewinckel († ?) en echtgenote († 1651), G. Van Meurs († 1661), pastoor M. De M(?)ol († 1651); in de zuidzijmuur van de kerk, witte zandsteen met vermelding "IPA 1774".