De vorige kerk, naar verluidt een gebouw met gotische oorsprong, in de loop van de 18de eeuw vergroot en in 1868 verbouwd in neogotische stijl, brandde in 1930 af. Het huidige gebouw (eerstesteenlegging 1937), ingeplant op het beboomd dorpsplein op een heuvel, en opgetrokken naar plannen van architect J. Vandendael in samenwerking met R. Lemaire, is vermeldenswaard als vernieuwingspoging in de kerkelijke architectuur.

Plattegrond: éénbeukig schip, transept en koor met driezijdige sluiting; volume geaccentueerd door een hoge, slanke vierkante toren. Bakstenen constructie voorzien van een veelhoekige betonnen overwelving met rondboogvormige gordelbogen.