Spiegelboogpoort met een hardstenen omlijsting in Lodewijk XIV-stijl uit de eerste helft van de 18de eeuw, geïntegreerd in een nieuwbouwpand naar een ontwerp door de architect Paul Donné uit 1989.

De benaming “Blijdenborch” wordt voor het eerst vermeld in 1397. De huidige poort vormt het laatste restant van een traditioneel diephuis van vijf traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak, uit de 16de eeuw. De trapgevel van elf treden met een drieledige top, was verder opgebouwd uit registers van kruiskozijnen vanaf waterlijsten. Een rechthoekig drielicht met lager geplaatst middenluik tussen kruiskozijnen, doorbrak het eerste register van de drieledige, door omlopende waterlijsten gelede geveltop. In 1830 liet Guilielmus Henricus Van Haren het gebouw in neoclassicistische stijl aanpassen met een bepleisterde en beschilderde lijstgevel. Bij deze ingreep kreeg de opstand een regelmatige ordonnantie van verkleinende, rechthoekige vensters op individuele lekdrempels en onderdorpels, teruggebracht tot vier traveeën. De geveltop werd ingekort en aangepast tot een bijkomende vierde bouwlaag met een klassiek hoofdgestel, onder een afgesnuite bedaking. In 1882 liet de loodgieter en blikslager Charles Helen (°Antwerpen, 1852) de drie benedenvensters door aannemer F. Dupuis verbouwen tot een winkelraam, met een ijzeren balkon als bekroning. Omstreeks 1925 maakte het winkelraam plaats maakte voor een winkelpui met middenportaal, en werd een vijfde bouwlaag onder een plat dak toegevoegd. Het pand gesloopt en vervangen door de huidige nieuwbouw, waarvoor architect Paul Donné, verbonden aan de Stad Antwerpen, in 1989 het ontwerp tekende. Analoog aan de wederopgebouwde Vleeshuiswijk, refereert de sobere, eigentijdse baksteenarchitectuur van de puntgevel aan de traditionele bebouwing van de Grote Markt.

Spiegelboogpoort in een laat-barokke omlijsting uit blauwe hardsteen, met een geprofileerd, kwarthol beloop, neuten, imposten en voluutsleutel. Het getraliede bovenlicht wordt in de middenas onderdbroken door een bolle spiegel met voluut, en afgewerkt door een gestrekte, gekorniste waterlijst. In de kelder bevindt zich een natuurstenen zuil met een markant kapiteel, te dateren in de 15de eeuw.

Banale lijstgevel van vier traveeën, vijf bouwlagen, plat dak, resultaat van verschillende verbouwingen.

Merkwaardige poortomlijsting van blauwe hardsteen opgevat in laatbarokstijl, van circa 1700 of de eerste helft van de 18de eeuw. Sterk geprofileerde spiegelboog met sluitsteen op stijlen met imposten en neuten; gestrekte waterlijst met verkropping boven de sleutel; hoge zwikken uitgewerkt met casementen. Ontwerp tot restauratie wordt aanvaardbaar geacht. Hierbij zou men deze gevel vervangen door een moderne; echter opgevat in traditionele zin en met behoud van de 18de-eeuwse elementen. In kelder: natuurstenen zuil met merkwaardig kapiteel (15de eeuw ?).