Nog vrij landelijk gelegen hoevesite, al weergegeven op de Ferrariskaart, waar ze is ingetekend ter hoogte van de vermelding 'Cse (cense) Den Hondt'. Op de Ferrariskaart zijn drie gebouwen in losstaand verband gegroepeerd rond het erf: een langgestrekt gebouw op rechthoekig grondplan ten noorden en parallel ermee een gebouw op L-vormig grondplan ten westen en ten oosten een klein gebouw op vierkant grondplan.

Historiek

De Popp-kaart laat eveneens drie gebouwen zien rond het erf. Het grondplan van het gebouw ten zuidwesten is gereduceerd tot een rechthoek, dit van het gebouw ten zuidoosten is uitgebreid tot een L-vorm.

Bij de eerste kadastrale mutatie in 1885 zijn de gebouwen eigendom van Augustus Carolus Goethals, rentenier uit Brussel, die in Sint-Genesius-Rode eveneens het kasteel Revelingen in eigendom had. Het L-vormige gebouw ten zuidoosten van het erf (met stallen, varkensstallen en washok) wordt naar het zuidwesten uitgebreid, terwijl ook de hoek van de L-vorm wijzigt. Het langgestrekte volume aan de noordkant (de boerenwoning) verkort en verbreed en wordt meer naar achter ingeplant. In 1937 registreert het kadaster een vergroting. Het geheel is dan in handen van graaf Andreas de Jonghe d'Ardoye de Wykerslooth de Rooyesteyn. De mutatieschets toont een aanzienlijke wijziging. Het gebouw ten zuidwesten van het erf (de schuur) wordt meer naar achter ingeplant en er wordt een verbindingsvleugel opgetrokken tussen dit gebouw en het gebouw (de boerenwoning) ten noorden van het erf.

In 1941 zijn de gebouwen in eigendom van de weduwe van graaf de Jonghe d'Ardoye de Wykerslooth de Rooyesteyn. Het kadaster noteert een gedeeltelijke herbouwing. De schuur wijzigt nogmaals van inplanting, om terug te keren naar de positie die hij in 1937 innam. Mogelijk betreft het hier een kadastrale correctie, maar dit wordt niet verder geduid. Het verbindingsvolume met de boerenwoning blijft behouden.

In 1968 diende de toenmalige eigenaar Philippe de Jonghe d'Ardoye een bouwaanvraag in om de boerenwoning, die door brand was verwoest, opnieuw te mogen opbouwen. Ook de korte zijde van de L-vormige stalvleugel werd op dat ogenblik uitgebreid. In 1971 werd een bouwaanvraag ingediend om hier tegenaan, aan straatzijde, nog een 'woning voor een landbouwer' te bouwen.

De schuur en de langste zijde van de L-vormige stalvleugel van de hoeve werden in 1981 als monument beschermd.

Beschrijving

De hoevegebouwen, van één tot twee bouwlagen, opgetrokken uit baksteen en met pannen zadeldaken, zijn gegroepeerd rond een gekasseid erf. Gereconstrueerde boerenwoning met gevelankers 1750 op de noordelijke erfzijde, via een verbindingsvolume aansluitend bij de langsschuur met vlechtingen, uilengaten en topstuk in de zijgevel. Deels verbouwde, eenvoudige stallen met verschillende geledingen op de zuidelijke erfzijde.

Gesloten hoeve in kern opklimmend tot midden 18de eeuw. Het boerenburgerhuis brandde vijf jaar geleden af en werd volledig herbouwd met gebruik van oude elementen in de gevel onder meer de jaarankers ANNO 1750 en de rondboogdeur van arkose met gedateerde sluitsteen 1750.

Een nieuwe knechtenwoonst in oude stijl werd eveneens opgetrokken. Van de eerste hoevegebouwen bleef enkel de langsschuur bewaard. Bakstenen gebouw onder zadeldak (pannen), met vlechtingen, uilengaten en topstuk in de zijgevel. Mooi gelegen verzonken in de vallei.