Landhuis, qua inplanting mogelijk opklimmend tot het einde van de achttiende eeuw; het huidige volume werd op het kadaster ingetekend in 1865 en geregistreerd als "agrandissement, démolition partielle"; bouwheer was Joannes Carolus Deviron (de kinderen), rentenier te Brussel. Het geheel wordt omgeven door een deels ommuurd, beboomd park, aansluitend op het Colomadomein. Volgens de huidige bewoners was het gebouw ooit in gebruik als school met acht kamertjes op de bovenverdieping.

De toegang aan de straat bestaat uit een ijzeren hek met pijlpunten tussen pijlers van blauwe hardsteen met eenvoudig geprofileerde deksteen. Ruim, neoclassicistisch dubbelhuis met licht verhoogde begane grond, zeven traveeën en twee en een halve bouwlaag onder kunstleien schilddak met de nok parallel aan de straat. Gekasseid terras aan de zuidwestzijde.

Gecementeerde lijstgevel, geopend door eenvoudige rechthoekige vensters in een vlakke, gecementeerde omlijsting op doorgetrokken lekdrempels die het geheel een horizontaal accent geven; bewaarde luikduimen en schrijnwerk met houten roeden; rondbogige keldervensters. Rechthoekige deur in gecementeerde, neoclassicistische entablementomlijsting. Met schijnvoegen gecementeerde achtergevel op gepikte plint, gedeeltelijk met gesloten uitzicht, gedeeltelijk geopend door eenvoudige rechthoekige vensters die, met uitzondering van de bovenste verdieping, voorzien zijn van lateien en lekdrempels van blauwe hardsteen; later aanbouwsel met latrines.

Eenvoudig interieur met sober, omlopend stuclijstwerk en vleugeldeuren met panelen.

De lagere aanbouwsels links en rechts van het hoofdgebouw tellen elk twee traveeën; het zuidoostelijke aanbouwsel was eertijds in gebruik als paardenstal en koetshuis; dit gedeelte wordt nu zowel in de voorgevel als in de zijgevel gemarkeerd door een rondboogarcade die gedeeltelijk geopend is door rechthoekige muuropeningen; serliana in de top van de zijpuntgevel.