Diephuis op de hoek van Grote Markt en Torfbrug genaamd “De Trompe”, voor het eerst vermeld in 1377, met een traditionele kern uit de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. Het pand werd in de eerste helft van de 19de eeuw in neoclassicistische stijl aangepast, waarbij de vermoedelijk getrapte geveltop werd vervangen door een mezzanine. Architect Jan Schaeps ontwierp in 1859 de nieuwe 'troon', sokkel en lichtarm voor het bestaande Onze-Lieve-Vrouwebeeld op de hoek. De wapensmid en messenmaker Nicolas Gervais liet in 1882 de winkelpui aanbrengen, naar een ontwerp door de architect Henri Wiertz.

Hoekhuis van drie bij drie traveeën, drie bouwlagen en een mezzanine onder een afgesnuit zadeldak (nok loodrecht op de Grote Markt, leien). De bepleisterde en beschilderde lijstgevels zijn vermoedelijk opgetrokken in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Regelmatig van ordonnantie, is de bovenbouw opgebouwd uit verkleinende registers van rechthoekige vensters, met overwegend cordonvormende lekdrempels. Het betreft mogelijk aangepaste kruiskozijnen. De daklijst met houten goot wordt in de middenas van de voorgevel onderbroken door een houten dakvenster, met eenvoudige vleugelstukken en een driehoekig fronton. Omlopende, klassieke houten winkelpui met een zijportaal, pilasters en een entablement op klossen en gekoppelde voluutconsoles, vanaf een plint uit blauwe hardsteen.

Het beeld van Onze-Lieve-Vrouw op de Tromp dateert van vóór 1736. In opdracht van het buurtcomité ontwierp de architect Jan Schaeps in 1859 een nieuwe, kapelvormige ‘troon’ met een houten structuur en een decoratieve bekleding uit zink, een sokkel uit terracotta en een smeedijzeren lichtarm. Het natuurstenen beeld werd in 2001 gerestaureerd door An Tant en Seppe Roels, met een monochrome afwerking in steenkleur. Geneviève Hardy restaureerde in 2016 de ‘troon’ en sokkel.

De gekroonde Onze-Lieve-Vrouw draagt het Kind op de rechterarm, en staat opgesteld onder een vergulde stralenkrans zinnebeeldige duif. De ‘troon’ met een houten structuur, een decoratieve bekleding en hemel uit zink, is opgebouwd uit getorste zuiltjes een entablement en voluten met acanthusblad. De tweeledige, door lijstwerk gemarkeerde sokkel uit terracotta, versierd met rolwerkcartouches, wordt gekantonneerd door engelenhoofdjes op voluten met acanthusblad. Markante, smeedijzeren lichtarm met lantaarn.