Voormalig "Hof te Beygaerden". Hier zouden de zusters bernardienen zich in 1238 gevestigd hebben nadat ze de Varenberg in Pepingen hadden verlaten; toen de zusters in 1251 verhuisden naar Klein Bijgaarden, kwam het goed achtereenvolgens in het bezit van verschillende eigenaars.

Heden een vrij recent gerenoveerd hoevecomplex van circa 1900, kadastraal bekend onder de benaming "Borremans Hofe"; de kadastrale registratie van het huidige volume gebeurde in 1904 als "reconstruction partielle" van een hoeve die op haar beurt werd geregistreerd in 1838 als "reconstruction totale après incendie"; inplanting en volume van circa 1900 wijken wel grondig af van de oudere toestand waar kleinere losse bestanddelen gegroepeerd zijn rondom een centraal erf.

U-vormige inplanting met wisselend volumespel rondom een deels gekasseid, deels met gras begroeid erf. Het woonstalhuis ligt ten noorden, de stallen ten oosten en de schuur ten westen; ruime boomgaard ten westen van het complex, aan de straatzijde begrensd door een meidoornhaag.

Verankerde bakstenen gebouwen van één tot anderhalve bouwlaag onder pannen zadeldaken. Het in de jaren zeventig nog aanwezige aandak in het woongedeelte dat mogelijk een oudere kern bevat, is nu verdwenen. De oorspronkelijke, rechthoekige muuropeningen met houten lateien bleven grotendeels behouden; bij de renovatie werden bijkomende muuropeningen, hetzij rondbogig, hetzij rechthoekig voorzien; ook de rondboogdeur in een omlijsting van streekeigen arkose is een recente toevoeging. De haaks op de straat ingeplante, tweebeukige langsschuur van vijf traveeën vertoont aan erfzijde een sterk overkragend dak op zware zuilen van baksteen.

Verlaten gesloten hoeve, daterend uit de eerste helft van de 19de eeuw. Bakstenen gebouwen onder zadeldak (pannen), gegroepeerd rondom het geplaveide erf en voorzien van rechthoekige muuropeningen. Mooi volume van de langsschuur, waarvan het doorlopend dakschild aan de erfzijde wordt opgevangen door vier ronde pijlers van baksteen.