Pachthof Mechelsgat, gelegen aan de Brabantsebaan die eertijds de grens vormde tussen het Graafschap Henegouwen en het Hertogdom Brabant. In 1683 wordt het goed omschreven als een pachthof met herberg en brouwerij, gelegen op een veld zogenaamd "Cleyn Machielsgat". In 1823 kwam het geheel in handen van graaf Van der Dilft, in 1867 van Ludovicus Langendries.

Heden gesloten hoevecomplex in zijn bestaande vorm opklimmend tot het einde van de negentiende eeuw; de huidige configuratie van gebouwen werd kadastraal ingetekend in 1900, toen het grootste gedeelte van het hof werd herbouwd, zie ook jaartal 1899 in de deuromlijsting; de schuur werd blijkbaar al vroeger herbouwd aangezien ze het jaartal 1879 draagt.

Verankerde, bakstenen gebouwen onder pannen zadeldak, ingeplant rondom een grotendeels gekasseid erf: woning met aansluitend knechtenhuis en stalgedeelte ten noorden, schuur ten oosten, stallen ten zuiden en poortgebouw met bakhuis ten westen. Grotendeels beneden het straatniveau gelegen en witgeschilderd ensemble op gepikte plint, met uitzondering van de straatgevel van de woning waar voor de onderbouw blauwe hardsteen werd gebruikt.

Woning van zeven traveeën en twee bouwlagen; eenvoudige lijstgevel geopend door beluikte, rechthoekige benedenvensters met dorpels van blauwe hardsteen en steekbogige bovenvensters met diamantkopsluitsteen. Rechthoekige deur in entablementomlijsting van blauwe hardsteen, voorzien van de inscriptie "L.G.D. 1899", als verwijzing naar bouwjaar en bouwheren LanGenDries Edward en Victor. Aflijnende houten kroonlijst op tandlijst. De achtergevel wordt ten gevolge van de terreinhelling gemarkeerd door een verhoogde begane grond met steektrap waarvoor een aantal molensteenfragmenten werden gerecupereerd; rechts naast de deur pomp met op het bekken de inscriptie "1779 MCAP(?)".

Ten oosten aansluitend knechtenhuis van drie traveeën en één bouwlaag met gelijkaardig uitzicht; steekboogvenstertjes in het aangrenzende stalgedeelte.

De haaks ingeplante, tweebeukige langsschuur telt vijf traveeën en sluit aan bij het voor de regio karakteristieke uitzicht uit de tweede helft van de negentiende eeuw: een functioneel bakstenen gebouw onder pannen zadeldak met in de noordelijke puntgevel een eenvoudige rechthoekige poort onder houten latei en blind rondboogveld en in de top het bouwjaar 1879, aangebracht door middel van zwart geschilderde, uitstekende baksteenkoppen. De overige bedrijfsgebouwen hebben zoals gebruikelijk eenvoudige rechthoekige muuropeningen onder houten lateien.