Zandstenen gebouw met omringend kerkhof en vrij steile helling ten noorden.

De plattegrond ontvouwt: een westtoren met zuidtraptoren, een driebeukig schip van drie traveeën met niet-axiaal zuidportaal, een uitspringend transept, een koor met driezijdige sluiting en flankerende sacristieën. Aansluitend bij de Brabantse gotiek uit de 15de, 16de eeuw; jaartal 1627 boven de zuidoostelijke zuil van het middenschip, verwijzend naar de overkluizing en de voltooiing van koor, schip en zuidtranseptarm; tot bij de afbraak en de wederopbouw in 1902 was een oudere kern zichtbaar in de noordkruisarm en de noordzijbeuk. Volledige restauratie van het gebouw in de jaren 1892-1896, onder leiding van architect J. van Ysendyck.

Dominerende hoge westtoren met ingesnoerde naaldspits en vier geledingen en over de gehele lengte gestut door hoeksteunberen met casementen en ten zuidoosten door de traptoren; korfboogportaal, zeer hoog westvenster, brede spitsboogvormige galmgaten en een opengewerkte balustrade. Begane grond naar het schip geopend met een hoge spitsboog en overwelfd met een stergewelf opgevangen door hoge muurzuilen met sokkel en kapiteel.

Pseudo-basilicaal schip met spitsboogvormige scheibogen en zuilen met sokkel en koolbladkapiteel. Bakstenen kruisriboverwelving (1627) met ribben doorlopend tot de kapitelen en met gehistorieerde gewelfsleutels. Zuidzijbeuk naar Brabantse wijze opgevat als dwarskapellen (gerestaureerd) met drielichtvensters en lage steunberen. Gedichte korfboogdeur in de derde travee, die vervangen werd door een open portaal (16de, 17de eeuw?) met spitsboog en hoeksteunberen, tegen de eerste travee. Noordzijbeuk onder lessenaarsdak en voorzien van steunberen en drielichtvensters; kruisribgewelf ten noorden opgevangen door muurpilasters; oudere kern.

Uitspringend transept voorzien van een drielichtvenster ten noorden en een vijflichtvenster ten zuiden; hoeksteunberen en polygonaal torentje ten zuidoosten. Overwelving zoals in het schip.

Koor van twee rechte traveeën met driezijdige sluiting, verlicht door middel van drielichtvensters tussen de steunberen. Kruisriboverkluizing op zware schalken en gesculpteerde consoles ter hoogte van de vensterdorpels.

Zuidsacristie, in de vorm van een doksaal geopend op het koor, en daterend uit de 19de eeuw.

Mobilair. Gepolychromeerd beeld van Sint-Gertrudis, met Mechels merkteken, Thomas Hazart, 16de eeuw; triomfkruis; laat-barokke kansel (circa 1800); talrijke grafstenen hoofdzakelijk uit 17de- en 18de eeuw.