is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Remigius met ommuurd kerkhof
Deze vaststelling is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Parochiekerk Sint-Remigius
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Parochiekerk Sint-Remigius: kerkhofmuur
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Dorpskom Wambeek
Deze vaststelling is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Dorpskom Wambeek
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Remigius
Deze vaststelling was geldig van tot
Ruim gebouw met omliggend kerkhof ingeplant op het dorpsplein. Het classicistisch schip werd in 1774 (chronogram op de deurstijl) naar plannen van bouwmeester Jan Thibaut (zie Groot-Bijgaarden) toegevoegd aan de laatgotische oostpartij die in het derde kwart van de 17de eeuw gebouwd werd dank zij de vrijgevigheid van J.F. Goes, bisschop van Karinthië, voor zijn geboortedorp. De plattegrond omvat: een driebeukig schip van vier traveeën, een dwarsbeuk met centrale toren en traptorentje ten noordoosten, een koor met vijfzijdige sluiting en flankerende sacristieën.
Classicistisch hallenschip verlicht door middel van rondboogvensters en voorzien van een zand- en hardstenen westgevel (zie Opwijk); laatstgenoemde verticaal en horizontaal geleed door hardstenen lijsten, bekroond met een segmentfronton, versierd met vaasbekroningen en voorzien van een ingeschreven rondboogdeur boven een westvenster en oculus.
Interieur geritmeerd door magere Dorische zuilen en rondboogarcaden; bepleisterde tongewelven met gordelbogen en stucconsoles.
Hoge centrale toren van bak- en zandsteen, bekroond met een hoge ingesnoerde naaldspits en voorzien van spitsboogvormige drieledige galmgaten. Uitspringende dwarsarmen afgewerkt met puntgevels met een bakstenen top; de zuidgevel heeft mogelijk de rest van een oudere gevel (geprofileerde plint). Zandstenen koor geritmeerd door slanke spitsboogvensters en hoge steunberen. Bepleisterde kruisribgewelven met gecaissonneerde gordelbogen; en jaartal 1673 in het koor. Recentere (19de-eeuwse?) gewelven in de transeptarmen.
Zuidsacristie uit dezelfde tijd als het schip, en recentere ten noorden.
Mobilair. "Maria Hemelvaart" op doek in Rubensiaanse trant (17de eeuw) en een "Madonna met Heilige" (17de eeuw); barokke hoofd- en zijaltaren (17de eeuw), lambrisering in Louis XV-stijl in het koor (midden 18de eeuw) en in Louis XVI-stijl in het schip (19de eeuw) evenals de biechtstoelen; Louis XV-kansel (18de eeuw); arduinen doopvont met galg (1775).
Bron: DE MAEGD C. & VAN AERSCHOT S. 1975: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Vlaams-Brabant, Halle-Vilvoorde, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 2n, Gent.
Auteurs: De Maegd, Christiane; Van Aerschot, Suzanne
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Ommuurd kerkhof met 18de-eeuwse inkompijlers, bekroond met schedels. Het kerkhof bevat een grote densiteit aan graftekens vanaf omstreeks 1900 tot op heden. Er bleef een grote verscheidenheid aan types bewaard (van stèle met bekronend kruis tot klassieke combinaties met zerken, tombes, …). Het gebruik van blauwe hardsteen overweegt maar werd bij de prestigieuze graftekens gecombineerd met tekstplaten in wit marmer. Het pad werd vermoedelijk gevormd met oude grafplaten uit de kerk. Opmerkelijk zijn de drie stèles die bekleed werden met cimorné (Sonia De bisschop † 1949; Petrus De Bisschop; onleesbaar † 1955).