Woonstalhoeve van zeven traveeën opklimmend tot einde 18de eeuw, perceel onbebouwd op Ferrariskaart (1771-1777), bebouwd op Vandermaelenkaart (midden 19de eeuw). Traditionele vakwerkbouw met een combinatie van ankerbalk- en krukgebint (stallingen) in één gebouw met lage stoel in metselwerk, gelegen aan een driehoekig pleintje mogelijk van het vroegmiddeleeuwse driestype. Gerestaureerd naar ontwerp van 1984 van J. Maesen.

Deels in verschillende fasen versteend, langgestrekt woonstalhuis van leem, na restauratie met zichtbare stijlen en regels; driebeukig opgebouwde plattegrond, hooizolder boven de stallingen en zolder boven het woonhuis; afgewolfd zadeldak (nok parallel aan de straat, Vlaamse pannen). Verspringende noordgevel van zeven traveeën. Rechthoekige muuropeningen, onder meer beluikte vierkante kozijnvensters. Versteende westelijke travee met steekboogvensters en -deur in omlijstingen van gesinterde baksteen. Opkamervenster in uitspringende lage aanbouw. Omhaagde en met gras begroeid tuin met bewaarde waterput en lindeboom.

Interieur met moer- en kinderbalken en geprofileerde balksleutels, dubbele open haard oorspronkelijk met aangebouwde bakoven, laatstgenoemde verdwenen bij de restauratie waarbij in het interieur de oorspronkelijke binnenindeling zo veel mogelijk werd gerespecteerd; de indeling van de vroegere stallingen werd aangepast aan de nieuwe woonfunctie.