Teksten van Neoclassicistisch herenhuis

https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/4115

Neoclassicistisch herenhuis ()

Statig neoclassicistisch herenhuis met enkelhuisopstand, als eigen woning opgetrokken door de aannemer François Reusens, echtgenoot van Anna Maria Vrijdag (Antwerpen, 1798-Antwerpen, 1873). Bij de bouw werd de oorspronkelijk geknikte rooilijn van het perceel rechtgetrokken, en het aanpalende Heilige Geeststraat 19 afgesplitst. Het betrof vermoedelijk de geheel of gedeeltelijke wederopbouw van een bestaand pand, dat eertijds deel uitmaakte van de Heilige Geestkamer, sinds 1461 gevestigd in het aanpalende Heilige Geeststraat 21-23, het voormalige Hof van de Werve. Van Reusens zijn in Antwerpen bouwprojecten geïdentificeerd uit de jaren 1832 tot 1858, maar mogelijk was hij al eerder actief. Hij was geboren in 1797 of 1798 en overleed tussen 1859 en 1862.

Rijwoning van vier traveeën en drie bouwlagen onder een latere pseudo-mansarde met dakkapellen (leien). Bepleisterde en beschilderde lijstgevel met op de begane grond schijnvoegen die uitstralen boven de muuropeningen en een vlakke plint. Horizontaal geleed door de puilijst en cordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op het rechter zijrisaliet met de koetspoort. Deze laatste wordt net als het venster erboven geaccentueerd door een gestrekte, geprofileerde waterlijst. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige poort- en vensteropeningen, op de begane grond met lekdrempels op voluutconsoles, op de bovenverdiepingen in geriemde omlijstingen. Van het oorspronkelijk klassieke hoofdgestel rest de gekorniste houten kroonlijst op modillons en tandlijst.

  • Stadsarchief Antwerpen, bouwdossier 1837#28.

Auteurs:  Braeken, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Braeken J. 2018: Neoclassicistisch herenhuis [online], https://id.erfgoed.net/teksten/203922 (geraadpleegd op ).


Neoclassicistisch herenhuis ()

Statige herenwoning van enkelhuistype met vier traveeën onder mansardedak met dakkapellen (leien) in laatclassicistische stijl, in de eerste helft van de 19de eeuw te dateren.

Bepleisterde en beschilderde lijstgevel, waarvan de drie bouwlagen horizontaal gemarkeerd zijn door een vlakke puilijst en doorlopende lekdrempels op de bovenverdieping. Vierde travee behandeld als licht vooruitspringend hoekrisaliet met koetspoort; extra geaccentueerd door een geprofileerde waterlijst boven het venster van de bel-etage. Begane grond met imitatiebanden, uitstralend boven de muuropeningen. Rechthoekige vensters op de bovenverdieping gevat in geprofileerde omlijsting. Kroonlijst met tandlijst, gesteund door modillons uitgewerkt met dropmotief, als gevelbekroning.


Bron: GOOSSENS M. & PLOMTEUX G. met medewerking van LINTERS A., STEYAERT R., ILLEGEMS P. & DE BARSÉE L. 1976: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3na, Brussel - Gent.
Auteurs:  Plomteux, Greet; Goossens, Miek
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Plomteux G. & Goossens M. 1976: Neoclassicistisch herenhuis [online], https://id.erfgoed.net/teksten/4115 (geraadpleegd op ).